Otros libros que te pueden interesar

• 

  Η λέσχη του κακού - Ολοι έβλεπαν...

  Πάνος Αμυράς

  • 0
  • 0
  • 0

  Αύγουστος 1939
  Η κοσμική Αθήνα έχει μετατραπεί σε κέντρο διεθνούς κατασκοπείας ενώ οι πολεμικές ιαχές της ναζιστικής Γερμανίας αντηχούν σε όλη την Ευρώπη. Χάρη σε ένα τυχαίο γεγονός, ο νεαρός αξιωματικός της Αστυνομίας Νίκος Αγραφιώτης αναλαμβάνει την πρώτη του αποστολή. Να εξιχνιάσει τη στυγερή δολοφονία ενός πρωταθλητή πυγμαχίας.
  Ο Αγραφιώτης θα μπλέξει με τη σκοτεινή πλευρά της πόλης και θα περιηγηθεί στα μεγάλα σαλόνια προκειμένου να εξιχνιάσει το έγκλημα, αλλά θα διαπιστώσει ότι ο κύκλος του αίματος μόλις έχει ξεκινήσει. Στην έρευνά του σε κακόφημα στέκια και πολυτελείς επαύλεις θα συναντήσει τζογαδόρους, μυστηριώδεις γυναίκες, πράκτορες και ανθρώπους του χρήματος σε μια Ελλάδα που ψάχνει κατεύθυνση μπροστά στη φωτιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
  Μαζί με μία ντίβα της τζαζ θα προσπαθήσει να ανακαλύψει την αλήθεια και θα έρθει αντιμέτωπος με το τέρας που γιγαντώνεται στα σωθικά της ανθρωπότητας.
  
  Η πρώτη αποστολή του Νίκου Αγραφιώτη

  Ver libro

• 

  Το νησί του Βορρά

  Samuel Bjørk

  • 0
  • 0
  • 0

  Η ερευνήτρια Μία Κρούγκερ έχει αποσυρθεί στο ειδυλλιακό νορβηγικό νησί Χίτρα, αποφασισμένη να εγκαταλείψει την αστυνομία, καθώς η Μονάδα Εξιχνίασης Ανθρωποκτονιών, που οργάνωσε και διηύθυνε με αποτελεσματικότητα ο Χόλγκερ Μουνκ, είναι υπό διά­λυση. Όμως η επίσκεψη της εντεκάχρονης Σοφίας στο ησυχαστήριό της, που της ζητά να ανακαλύψει τι συνέβη στον φίλο της Γιουνάταν, ο οποίος εξαφανίστηκε πριν από τρία χρόνια, ξυπνά στη Μία το ενδιαφέρον για την ανεξιχνίαστη υπόθεση. Και απευθύνεται στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και τον μοναδικό αστυνομικό του, Λούκα Έρικσεν, για να μάθει περισσότερα.
  Στο μεταξύ, περίεργα πράγματα συμβαίνουν στο νησί. Πάνω στο ξύλινο τέμπλο της εκκλησίας, δωρεά της πάμπλουτης οικογένειας Πριτζ, ο νέος εφημέριος βρίσκει κρεμασμένα τρία κοράκια που τους έχουν βγάλει τα μάτια, ενώ ύποπτα πηγαινέλα πλοίων παρατηρούνται στη θαλάσσια περιοχή.
  Όταν μια δεκαεξάχρονη κοπέλα βρίσκεται άγρια δολοφονημένη μέσα σε ένα παλιό σκάφος, με το όνομα του Γιουνάταν γραμμένο με αίμα σε μια κούπα δίπλα της, η Μία αποφασίζει να καλέσει τον Χόλγκερ Μουνκ για να δουλέψουν και πάλι μαζί.
  
  Μετάφραση: Δέσπω Παπαγρηγοράκη
  
  «Αρχικά, το σχέδιο ήταν ο Bjørk να γράψει μόνο τρία βιβλία γι' αυτό το χρυσό δίδυμο. Ευτυχώς, ο Νορβηγός συγγραφέας δεν έχει αποχαιρετήσει τους αγαπημένους του ερευνητές. Η επιστροφή της Μία παρέχει ενδείξεις για το επόμενο βιβλίο. Το περιμένουμε με ανυπομονησία».
  Telegraaf (NL)
  
  «Ο Bjørk είναι μάστορας στο να χτίζει ψυχολογικό σασπένς που σέρνεται κάτω από το δέρμα σου. Ξέρει ακριβώς τι μέσα να χρησιμοποιήσει για να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Έχει ένα λιτό κι εκλεπτυσμένο στιλ γραφής, που σου δίνει την εντύπωση ότι βιώνεις κι εσύ τα πάντα. Αλλά μετά… η απόλυτη έκπληξη. Σε παραπλανά συνεχώς! Η επιστροφή της Μία είναι εξαιρετική. Μια πραγματικά καλή, συναρπαστική ιστορία με ρεαλιστικούς χαρακτήρες κι ένα τέλος που θα σας αφήσει άφωνους».
  Thrillers & More (NL)

  Ver libro

• 

  ελαττωματικό αγόρι

  Sam Albatros

  • 0
  • 0
  • 0

  ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! 
  Ο μπαμπάς καμιά φορά με δέρνει με τη ζώνη. Μια φορά είχα δει σε μια ελληνική ταινία έναν να δέρνει έτσι τον γιο του. Από τότε, κάθε φορά που με δέρνει με τη ζώνη ο μπαμπάς μου, αισθάνομαι σταρ του σινεμά. 
  Η μαμά με πρήζει συνέχεια να διαβάσω γιατί οι παππούδες μου δεν είχαν λεφτά να τη στείλουν σχολείο. Μια φορά τής είπα αν θέλει να πάει αυτή σχολείο αφού το έχει απωθημένο και εγώ να μείνω σπίτι να παίζω τη νοικοκυρά. Μου άστραψε σφαλιάρα. 
  Για τα αδέρφια μου θα πω άλλη φορά, γιατί τώρα βαριέμαι. Έτσι κι αλλιώς δε μένουν μαζί μας όπως τα κανονικά αδέρφια. 
  Έχω τους καλύτερους φίλους του κόσμου! Ο Θανάσης είναι ο καλύτερός μου φίλος και κάθεται δίπλα μου στο θρανίο. Μας αρέσει να παίζουμε πολλά παιχνίδια και μερικά δεν τα λέμε, τα κρατάμε μυστικό. Δε με αφήνει να λέω γι’ αυτά γιατί την προηγούμενη φορά που είπα, φάγαμε ξύλο. Μετά είναι η Αθηνά και η Σοφία, που κάθονται κι αυτές δίπλα δίπλα στην τάξη μας. Η Αθηνά είναι δυνατή και τη φωνάζουν αγοροκόριτσο και η Σοφία φοράει γυαλιά και είναι Σοφή σαν κουκουβάγια. 
  Αγαπιόμαστε τόσο πολύ μεταξύ μας! Εγώ αγαπάω τον Θανάση, ο Θανάσης αγαπάει την Αθηνά, η Αθηνά αγαπάει τη Σοφία (αλλά δεν το λέει) και η Σοφία αγαπάει εμένα. 
  Είμαστε οι καλύτεροι μαθητές της τάξης! Εγώ γιατί αντιγράφω από τον Θανάση, και η Αθηνά γιατί αντιγράφει από τη Σοφία. Καμιά φορά όμως η Αθηνά ξεχνάει να τα αλλάζει. Μια φορά είχε αντιγράψει ακριβώς το σκέφτομαι και γράφω της Σοφίας. Όταν τις ρώτησε η δασκάλα τι έγινε, πετάχτηκα και είπα: «Τα μεγάλα μυαλά συναντώνται!»

  Ver libro

• 

  Σπουδή στο κόκκινο

  Arthur Conan Doyle

  • 0
  • 0
  • 0

  «Μια σπουδή στο κόκκινο, ε; Γιατί να μη χρησιμοποιήσουμε λίγη ορολογία από την τέχνη. Υπάρχει η κόκκινη κλωστή του φόνου που διατρέχει το άχρωμο κουβάρι της ζωής, και το δικό μας καθήκον είναι να την ξετυλίξουμε, να την απομονώσουμε και να φανερώσουμε το κάθε εκατοστό της». Με αυτά τα λόγια ο Σέρλοκ Χολμς περιγράφει στον φίλο και χρονικογράφο του, τον γιατρό Ουάτσον, τη φύση της δουλειάς του. Και από τη χαρακτηριστική φράση προέρχεται και ο τίτλος του βιβλίου. Πρόκειται για το μυθιστόρημα του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ όπου πρωτοεμφανίζεται ο εμβληματικός ντετέκτιβ και μας συστήνεται ο γιατρός Ουάτσον, ο οποίος αφηγείται τον τρόπο γνωριμίας τους και την απόφασή τους να συγκατοικήσουν στο περιώνυμο διαμέρισμα της οδού Μπέικερ. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι εδώ ξεδιπλώνεται, σελίδα τη σελίδα, η μέθοδος της επαγωγής και της ανάλυσης, που υπήρξε το σήμα κατατεθέν του Σέρλοκ Χολμς. Στη Σπουδή στο κόκκινο καλείται να διαλευκάνει το μυστήριο γύρω από ένα πτώμα που βρέθηκε σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι του Λονδίνου, με τη λέξη RACHE γραμμένη με αίμα στον τοίχο. Ό,τι, όμως, φαντάζει περίπλοκο στους άλλους, για τον Σέρλοκ Χολμς είναι απλώς μια άσκηση παρατήρησης, που οδηγεί στη λύση του γρίφου.

  Ver libro

• 

  Χωρίς έρωτα - Δώσε στη φιλία τη...

  Alice Oseman

  • 0
  • 0
  • 0

  Άρχισα να βλέπω καθαρά. Δεν είχα φάει ποτέ σκάλωμα με κάποιον· Ούτε με αγόρια, ούτε με κορίτσια, ούτε με κανέναν.
  
  Η Τζόρτζια δεν έχει ερωτευτεί ποτέ, δεν έχει ποτέ φιλήσει κανέναν ούτε καν έχει νιώσει να γουστάρει κάποιον. Ξεκινώντας το πανεπιστήμιο, πιστεύει ότι έχει έρθει η ώρα να βρει τον έρωτα. Όταν όμως οι πράξεις της προκαλούν χάος ανάμεσα στους φίλους της, αναρωτιέται γιατί οι ρομαντικές καταστάσεις μοιάζουν να είναι τόσο εύκολες για κάποιους ανθρώπους, αλλά όχι για την ίδια. Με νέους όρους να φτάνουν στ' αφτιά της –ασέξουαλ, αρομαντική– η Τζόρτζια είναι πιο αβέβαιη από ποτέ για τα συναισθήματά της.  Είναι καταδικασμένη να μείνει χωρίς έρωτα; Αναζητούσε εξαρχής μια λάθος σχέση;
  
  Μια ιστορία ταυτότητας και αποδοχής του εαυτού, γεμάτη ζεστασιά και χιούμορ, όπου η Τζόρτζια και οι φίλοι της ανακαλύπτουν ότι η πραγματική αγάπη δεν περιορίζεται στον έρωτα.

  Ver libro

• 

  Μύησις ταξιδευτού

  William Golding

  • 0
  • 0
  • 0

  Ένα πλοίο σαλπάρει από την Αγγλία για την Αυστραλία. Είναι τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα και το ταξίδι από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη είναι μακρύ και δύσκολο. Ο νεα­ρός Έντμουντ Τάλμποτ, για να περάσει την ώρα του, κρατά ένα ημερολόγιο που προορίζεται να διαβαστεί από τον νονό του στην Αγγλία. Άλλοτε με χιούμορ κι άλλοτε απαξιωτικά, περιγράφει τις εντάσεις που σιγοβράζουν ανάμεσα σε αξιωματικούς, ναύτες, στρατιώτες και μετανάστες που στοιβάζονται όλοι πάνω στο παλιό πλοίο.
  Ώσπου ένας μοναχικός ταξιδιώτης, ο αιδεσιμότατος Κόλεϊ, προκαλεί την έχθρα των ναυτών. Μια ανομολόγητη πράξη τον βυθίζει στην «κόλαση του αυτοεξευτελισμού» και η ντροπή αποδεικνύεται μια δύναμη πιο καταστροφική και ανελέητη κι από τη θάλασσα…
  Ο νομπελίστας William Golding δημιουργεί στο κατάστρωμα του πλοίου μια μικρογραφία της αγγλικής κοινωνίας της εποχής, με τις ταξικές διακρίσεις και την ηθική υποκρισία της. Ένα βιβλίο οξυδερκές και επίκαιρο και ταυτόχρονα ένας ύμνος στη θάλασσα και στα μακρινά ταξίδια, που απέσπασε το βραβείο Booker το 1980.
  
  
  «Τα έργα του, με τη σαφήνεια της τέχνης της ρεαλιστικής αφήγησης και την ποικιλομορφία και την οικουμενικότητα του μύθου, φωτίζουν την ανθρώπινη κατάσταση στον σημερινό κόσμο».
  
  Από το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για τη βράβευση του William Golding με το Νόμπελ το 1983.

  Ver libro