Other books that might interest you

• 

  Λιμάνια ονείρων

  Ελισάβετ Νάκου

  • 0
  • 0
  • 0

  Η Βασιλική, διάσημη ηθοποιός του σινεμά και του θεάτρου, είναι αδύνατον να ξεφύγει από τις αναμνήσεις της. Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, η αγάπη που χάραξε τη ζωή της εξακολουθεί να παραμένει μέσα της ζωντανή. Αλλά και ο Διονύσης, πάμπλουτος επιχειρηματίας πλέον, ανατρέχει διαρκώς στο παρελθόν, που καθόρισε διά παντός το μέλλον του.
  Στο νησί της Χίου, η Μυρτώ και ο Σιδερής ζουν έναν μεγάλο έρωτα, κόντρα σε στερεότυπα, ταξικές διαφορές και κοινωνικές συμβάσεις, που ορθώνονται σαν τείχη μπροστά τους· εκείνη, βυζαντινή αρχαιολόγος με μεταπτυχιακό στην τέχνη του ψηφιδωτού, και ο Σιδερής πλανόδιος μουσικός,
  που ταξιδεύει με το μπαντονεόν του στους ήχους του Άστορ Πιατσόλα και των αργεντίνικων τάνγκο.
  Υπό το βάρος μιας συγκλονιστικής αποκάλυψης που ξαφνικά ανατρέπει τα πάντα, το πάθος τους μετατρέπεται σε απελπισία και τότε αναγκάζονται να πάρουν δύσκολες αποφάσεις και να ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους.
  Διονύσης, Βασιλική, Σιδερής, Μυρτώ.
  Τι μπορεί να ενώνει τέσσερις ανθρώπους με διαφορετική αφετηρία και διαδρομή; Η Αμερική, η Γερμανία, η Χίος, η Αθήνα; Ή μήπως
  το κοινό τους σημείο είναι μόνο ένα και η ζωή τούς έχει παίξει το μεγαλύτερο παιχνίδι που θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν;
  Η μοναξιά της ψυχής είναι αβάσταχτη, αν δεν μπορείς να τη μοιραστείς.
  
  ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
  Το δεύτερο μέρος της συγκλονιστικής διλογίας της Άννας Γαλανού. Τέσσερις άνθρωποι, τέσσερις ιστορίες, τέσσερις μοίρες που έμελλε να συναντηθούν… Γιατί κανένας έρωτας δεν είναι αμαρτία και η αλήθεια έχει πάντα το χρώμα της αγάπης.

  Show book

• 

  Ανταύγειες σε χρυσά μάτια

  Carson McCullers

  • 0
  • 0
  • 0

  Σ' ένα πληκτικό στρατόπεδο στην Αμερική του μεσοπολέμου, ο λοχαγός Πέντερτον παλεύει σιωπηλά με την καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία του, ενώ η όμορφη γυναίκα του, η Λενόρα, τον απατά με έναν άλλο αξιωματικό, που ο γάμος του περνά επίσης κρίση.
  Ένας νεαρός στρατιώτης, που παθαίνει εμμονή με τη Λενόρα, θα γίνει ο καταλύτης και θα έρθουν στο φως όλα τα προβλήματα και τα κρυμμένα πάθη των δύο ζευγαριών. Μέσα στην ασφυκτική ατμόσφαιρα του στρατοπέδου, η ένταση ανάμεσά τους αυξάνεται, οδηγώντας σε μια αναπόφευκτη καταστροφή…
  
  
  
  
  «Η McCullers δείχνει και πάλι ένα υπόγειο και αγέραστο ένστικτο στο να σκαλίζει αυτό που οι άνθρωποι κρατούν κρυμμένο στην καρδιά και στο μυαλό τους…»
  New York Herald-Tribune
  
  «Ένα αριστούργημα… ώριμο και ολοκληρωμένο σαν το Στρίψιμο της βίδας του Henry James».
  Time

  Show book

• 

  Διεφθαρμένος

  Penelope Douglas

  • 0
  • 0
  • 0

  Έρικα:
  Μου έλεγαν ότι όσα βλέπουμε στα όνειρα είναι όσα η καρδιά επιθυμεί. Τι γίνεται όμως αν βλέπεις μόνο εφιάλτες;
  Το όνομά του είναι Μάικλ Κράιστ.
  Θυμάσαι στις ταινίες θρίλερ που κρύβεις τα μάτια σου για να μη βλέπεις, αλλά προσπαθείς να δεις και λίγο; Έτσι συμβαίνει με τον Μάικλ. Είναι όμορφος, δυνατός και απόλυτα τρομακτικός. Και σίγουρα μου δίνει τόση σημασία όση και στο πεζοδρόμιο που πατάει κάθε μέρα.
  Εγώ όμως τον παρατηρώ. Τον βλέπω. Τον ακούω.
  Τα πράγματα που η συμμορία του έκανε για χρόνια… Κάποια στιγμή σταματάς να τα ανέχεσαι.
  
  Μάικλ:
  Το όνομά της είναι Έρικα Φέιν. Όταν πηγαίναμε σχολείο, ήταν το κορίτσι του αδελφού μου και τριγύριζε στο σπίτι μας. Όποτε έμπαινα στο δωμάτιο, κοίταζε κάτω. Αισθανόμουν τον φόβο της όποτε την πλησίαζα. Εξουσίαζα το μυαλό της κι αυτό ήταν αρκετό.
  Μέχρι που την πέτυχα μόνη της στο κολέγιο. Στην πόλη μου. Απροστάτευτη.
  Κοίτα να δεις… Μια απίστευτη σύμπτωση.
  Γιατί πριν από τρία χρόνια έστειλε τρεις φίλους μου στη φυλακή και μόλις βγήκαν.
  Περίμενα υπομονετικά για αυτή την ευκαιρία. Και τώρα όλοι οι εφιάλτες της θα βγουν αληθινοί.
  
  
  
  «Θες να μάθεις γιατί είσαι εδώ;» με ρώτησε, με τη φωνή του μαγκωμένη πάνω στο αφτί μου. «Είσαι εδώ γιατί είσαι σαν εμένα, Ρίκα. Είσαι εδώ γιατί έχουμε βαρεθεί να μας λένε τι να κάνουμε και να μας κρατάνε σε ένα κουτί». Τα πνευμόνια μου έσφιξαν και κατάφερα επιτέλους να πάρω μια ανάσα. Ο Μάικλ τύλιξε το χέρι του στον λαιμό μου και μου γύρισε το κεφάλι προς τα πίσω. «Πεινάω, Ρίκα», είπε, πιέζοντας το σκληρό κορμί του στην πλάτη μου, με τα χείλη του να αιωρούνται πάνω από τα δικά μου. «Θέλω όλα όσα μου λένε ότι δεν μπορώ να έχω και βλέπω την ίδια πείνα και σ' εσένα».

  Show book

• 

  Η δίκη του Ματάν

  Nadifa Mohamed

  • 0
  • 0
  • 0

  Ο Μαχμούτ Ματάν είναι μια γνώριμη φιγούρα στο Τάιγκερ Μπέι στο Κάρντιφ, που το 1952 είναι γεμάτο ναύτες από τη Σομαλία και τις Δυτικές Ινδίες, Μαλτέζους επιχειρηματίες και Εβραίους. Είναι πατέρας, καιροσκόπος, καμιά φορά και κλεφτρόνι. Είναι πολλά πράγματα, αλλά όχι δολοφόνος.
  Έτσι, όταν η ιδιοκτήτρια ενός μαγαζιού δολοφονείται βάναυσα και όλα τα βλέμματα πέφτουν πάνω του, δεν ανησυχεί και τόσο. Είναι αλήθεια ότι έχει πιο συχνά μπλεξίματα απ' όταν τον παράτησε η γυναίκα του η Λόρα. Αλλά ο Μαχμούτ είναι αθώος κι άρα είναι σίγουρος ότι δεν κινδυνεύει σε μια χώρα που υπάρχει δικαιοσύνη.
  Αλλά, καθώς οδηγείται σε δίκη, ο Μαχμούτ συνειδητοποιεί την τρομακτική αλήθεια, πως παλεύει όχι μόνο για την ελευθερία του αλλά και για την ίδια του τη ζωή, ενάντια σε συνωμοσίες, προκαταλήψεις και την απανθρωπιά του κράτους. Και, καθώς η σκιά της κρεμάλας πλανάται από πάνω του, καταλαβαίνει πως δεν αρκεί η αλήθεια για να τον σώσει…
  
  «Με συναρπαστικό ρυθμό και γεμάτο σύνθετους, καλοφτιαγμένους χαρακτήρες, το μυθιστόρημα αυτό συνδυάζει την οξεία κοινωνική παρατήρηση με τη βαθιά ενσυναίσθηση και ευαισθησία. Η Δίκη του Ματάν δείχνει τι μπορεί να πετύχει το ιστορικό μυθιστόρημα στα καλύτερά του».
  Maya Jasanoff, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του βραβείου Booker 2021
  
  «Ένα δυνατό, αιχμηρό μυθιστόρημα… Η Mohamed είναι μεγάλο ταλέντο και βρίσκεται μόλις στην αρχή».
  New York Times
  
  «Ένα φλεγόμενο μυθιστόρημα, μια αποκατάσταση της δικαιοσύνης μέσα από τον γραπτό λόγο».
  Financial Times
  
  «Καταδεικνύοντας αποφασιστικά, με λεπτότητα και ευαισθησία την αδικία, η Mohamed δίνει στην τρομερή ιστορία της ζωής και του θανάτου του Ματάν νόημα και αξιοπρέπεια».
  The Guardian

  Show book

• 

  Μύησις ταξιδευτού

  William Golding

  • 0
  • 0
  • 0

  Ένα πλοίο σαλπάρει από την Αγγλία για την Αυστραλία. Είναι τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα και το ταξίδι από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη είναι μακρύ και δύσκολο. Ο νεα­ρός Έντμουντ Τάλμποτ, για να περάσει την ώρα του, κρατά ένα ημερολόγιο που προορίζεται να διαβαστεί από τον νονό του στην Αγγλία. Άλλοτε με χιούμορ κι άλλοτε απαξιωτικά, περιγράφει τις εντάσεις που σιγοβράζουν ανάμεσα σε αξιωματικούς, ναύτες, στρατιώτες και μετανάστες που στοιβάζονται όλοι πάνω στο παλιό πλοίο.
  Ώσπου ένας μοναχικός ταξιδιώτης, ο αιδεσιμότατος Κόλεϊ, προκαλεί την έχθρα των ναυτών. Μια ανομολόγητη πράξη τον βυθίζει στην «κόλαση του αυτοεξευτελισμού» και η ντροπή αποδεικνύεται μια δύναμη πιο καταστροφική και ανελέητη κι από τη θάλασσα…
  Ο νομπελίστας William Golding δημιουργεί στο κατάστρωμα του πλοίου μια μικρογραφία της αγγλικής κοινωνίας της εποχής, με τις ταξικές διακρίσεις και την ηθική υποκρισία της. Ένα βιβλίο οξυδερκές και επίκαιρο και ταυτόχρονα ένας ύμνος στη θάλασσα και στα μακρινά ταξίδια, που απέσπασε το βραβείο Booker το 1980.
  
  
  «Τα έργα του, με τη σαφήνεια της τέχνης της ρεαλιστικής αφήγησης και την ποικιλομορφία και την οικουμενικότητα του μύθου, φωτίζουν την ανθρώπινη κατάσταση στον σημερινό κόσμο».
  
  Από το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για τη βράβευση του William Golding με το Νόμπελ το 1983.

  Show book

• 

  Ο τρόπος που λες τ' όνομά μου

  Κώστας Κρομμύδας

  • 0
  • 0
  • 0

  …Λένε πως στη ζωή έρχεσαι μόνος και φεύγεις μόνος αλλά, αν το σκεφτείς καλά, αυτό είναι η μισή αλήθεια, αφού από τη μέρα που γεννιέσαι είσαι μόνος, σε διαρκή συνάρτηση με τους γύρω σου.
  Γιατί, είναι δύσκολο να έχεις για μόνη συντροφιά τη μοναξιά σου, ακόμα κι αν υπάρχουν στιγμές που την απολαμβάνεις. Να υπάρχεις σε μια καθημερινότητα που σε γεμίζει με κενά, απουσία, που δεν περιλαμβάνει το μοίρασμα, το νοιάξιμο.
  Κι άλλο τόσο δύσκολο είναι να ζεις μόνος... με παρέα. Παρέα με την αδιαφορία, την απάθεια, το είμαι εδώ κι όμως απουσιάζω, το ηχηρό… «δεν σε ακούω πια». Έρχεται όμως η ώρα που η μοναξιά διαλύεται και μόνο από τον τρόπο που ο άλλος λέει το όνομά σου…
  
  Για χρόνια, ένα μόνο συναίσθημα βασίλευε στην ψυχή μου. Μοναξιά. Όχι η μοναξιά των μοναχικών ανθρώπων, αλλά αυτών που έχουν κάποιον δίπλα τους. Όλα άλλαξαν τη μέρα που κατάλαβα πόσο εύκολο ήταν να χάσω ό,τι αγαπούσα πιο πολύ σε αυτόν τον κόσμο. Θέλει γενναιότητα και δύναμη για να πάρεις την απόφαση να αλλάξεις τη ζωή σου. Την απόφαση που θα σε ωθήσει να προχωρήσεις παρακάτω.

  Show book