Aşk Şiirleri 12
kudret alkan
Publisher: Kudret Alkan
Summary
Bir Duaydı Senden Kalan Gözleri masumdu, cesedini öksürürken. Gitmemişti, gidemezdi, alnımın içindeki uzay üstüydü, o. İçimdeki yürekten, yüreğimdeki nehrin akışı, hani son bulamadığınız. Ağlamakla çiviler çaktım, vicdanımın kırılan aynasına. Hiç biri tutamaz, bu gece ölümü arıyorum dost gibi. Dertleşmek ecelle, bir sözleşme imzalamak. Bir gün süre vermesi için. Sevdiğimin mezarının başına gidip de, bir dua okumak. Laneti kaldırıp da, yüreğimi dikmek yazısız taşa. İki isimle çağrılan sevgili, yeni gelindi çünkü. On ikinci kattan düşen ömrümdü. Yerde yatan sadece o değil ki… Gözleri ufka saplayıp da, Güneşler olgunlaştırdığımız, nabız içindeki heyecan ateşinde. Onu görünce, yerden kalkabilmesi için edilen dualar. Atmıştı kendisini, Son sözü sevmiş olmaktı, beni. Duruyordu, boynunda zengin mafyanın kanlı gerdanlığı. Zorladılar, aldılar onu, kan saplayarak ruhuma. Şimdi çekinir miyim, bıçaktan, silahtan, atomdan. Hücrelerime, genlerime kadar onunla! İnanç kalkınca devreden, Tanrı ararım bağırmak için. Dağlara vururum ruhumu da, Sevgilim nerede derim, çıldırmış aklımdaki köksüz düşüncemde. Bak işte indim, Acı kuyusunun dipsizliğine de, Beni de alın dedim! Kediden daha alacaklıymış, dünyanın nankörlüğü. Sokakta üşümek ve karları küremek, sensiz tüylerimde. Ne olur koynuna al beni anne, Yoksa öleceğim Mart sabahının ayazında! Sonrasında tasmasını takmış da, Ölümsüz şiirler üzerimde de, Ben salınmışım insanlık arasına, öldürün dercesine havlayarak. Bütün umutlar, yerde yatan sevgilinin barınağında. Ne olur vurun beni, Aşırı dozdaki belediye plakasında!