D'autres livres qui pourraient vous intéresser

• 

  Cepheye Koşan At

  Ömür Kurt

  • 0
  • 0
  • 0

  Kızıl şimşekler, solucanlar gibi kıvrılıyor, rüzgâr tozu toprağı savuruyordu. Süvariler, birer gülle gibi yere düşen yağmur damlalarından sırılsıklam halde atlarına bindiler. Alay komutanının "İleriii!" demesiyle Karayel, bir rüzgâr gibi esti ve kavakların arasından görünmez bir yel gibi geçti. Kurşunlar vızıldıyor, atların nallarından çıkan gürültü, bir haykırış gibi etrafa dağılıyordu. Top gülleleri süvarilerin ortasına, önüne ardına düşüyor, kimi atlar açılan gediklere yuvarlanıyor, askerler toprağa karışıyordu.Derken bir patlama daha oldu ve Karayel kendini bir anda yerde buldu. Karşı tepeden gelen bir top güllesi, önünde koca bir gedik açmış, Karayel açılan çukura yuvarlanmıştı. Şarapnel parçaları saplanan bedenini kaldırmaya çalışırken sırtında Mehmet Efe'nin olmadığını fark etti. Etrafına bakınınca sahibinin biraz ileride toprağın koynunda acıyla yattığını gördü. Ömür Kurt, Sakarya Muharebesi'nden düşmanın yurttan atılmasına kadarki süreçte Millî Mücadele'ye katılan bir atın öyküsünü, tarihi gerçeklere dayanarak, eşine az rastlanan bir bakış açısıyla anlatıyor.

  Voir livre

• 

  Bahçemde Bir Gül Açtı

  Ayşe Hümeyra Eken

  • 0
  • 0
  • 0

  Nevres Vacit, kardeşine; ihtiyarlığın kadere razı oluşundan bahsederken bir ayıp gibi saklamak istiyordu. Çünkü kadere rızadaki feragat; bir bağış, kendiliğinden bir bahşediş, bir isyandı. İsyanda işte bu feragatin asaleti yoktu. İhtiyarlık hırsı denilen hayata tırnaklarını takıp, sonuna kadar didişmek, çırpınmak gibi neticesiz, hatta acınacak bir direnişten, ayak direyişten başka bir şey değildi.
   
  Hürrem Hakkı ise, ihtiyarlığı üzerine kondurmamasına rağmen, kuvvetin nerede başlayıp, nerede bittiğini biliyordu. O, yalnız burnunun ucuna konacak sinekleri avlamaya razı olmuş, yorgun, yaşlı köpekler gibi idi. Ürkütmemek, hatta ölü, leş hissini vermek şarttı.
   
  Rasih Nevres, iki ihtiyarın tutmak istediği iki ayrı yolu görüyordu.
   
  Fakat ikisinin de sendelemeden, hatta düşmeden yürüyebilecekleri çok şüpheli idi.
   
  Acaba, hangisi daha çok ümit besliyordu. Nevres Vacit, romanı ile bir hak kazandığına emindi, ümitlenebilirdi. Lâkin Hürrem Hakkı?
   
  Zarafeti ile Belma’yı, etkilediğine, etki edeceğine emindi, onun da ümide düşmek hakkı idi!
   
  Rasih Nevres, Belma’nın biraz evvel söylediklerini düşündükçe, babasıyla amcasına ne derece acımak lazım geldiğine şaşırıyordu. Hatta acımak da kâfi değildi. İki ihtiyarı, kollarından tutup sarsmalı, hakikatin acılığını ve dehşetini anlatmalı idi.
   
  Belma’nın hırsı, ateşi, bu iki yorgun ve halsiz ihtiyarı bir darbede yere serer, öldürür, bir anda yok ederdi. Hem de onların, kendi hayallerindeki planlarından, düşündüklerinden bir tanesini, en küçüğünü uygulama imkanı ve ihtimalini bırakmadan…

  Voir livre

• 

  Ak Saçlı Genç Kız

  Ayşe Hümeyra Eken

  • 0
  • 0
  • 0

  Mahmut Yesari’nin romanlarında toplumsal olarak en çok işlenen konulardan bazıları ise Tanzimat’la başlayan Türk modernleşmesinin, Cumhuriyet’le birlikte köklü değişmelere sebep olduğu yıllarda yaşayan Mahmut Yesari, bu değişimler karşısında duyarsız kalmamış ve romanlarında sıklıkla bu konuya değinmiştir. Modernleşme ve dolayısıyla Batılılaşma sonucunda kendi toplumuna yabancılaşmış kişilere yer verir. Bu kişiler çoğunlukla, zevk ve eğlenceye düşkün, sürekli yabancı kelimeler kullanan, toplumsal ve kültürel değerlerle bağ kuramayan bir karaktere sahiptirler.
   
  Mahmut Yesari bazı romanlarında ise fabrika işçileri, köy ve köylü, işçilerin olumsuz çalışma şartları, toplumsal adaletsizlikler, yoksulluk gibi farklı konuları ele almıştır. Buna bir örnek olarak yazarın en tanınan romanı olan Çulluk, Türk edebiyatı için son derece önemli bir eserdir. Fabrika işçilerinin, köyün ve köylünün konu edildiği ilk roman olarak edebiyat tarihimize geçmiştir.
   
  * * *
   
  Cezmi kaptan, acentanın kapısından girince, sağda tezgah şeklindeki yüksek sıranın üzerine inilmiş yazı yazan memura:
   
  - Merhaba, Lütfü Efendi, dedi.
   
  Memur, süratle başını kaldırdı:
   
  - Hoş geldiniz Kaptan Bey…
   
  - İhsan Bey burada mı?
   
  - Yemeğe çıktılar… Oturun bekleyin.
   
  - Akşama uğrarım.
   
  - Siz bilirsiniz.
   
  Lütfü Efendi, tekrar işine koyulmuştu. Cezmi Kaptan sordu:
   
  - Biz seferde iken mektup, falan geldi mi hiç?
   
  - Gelmişse İhsan Bey’dedir.
   
  - Peki, arayan da olmadı mı?
   
  Lütfü Efendi, kalemi elinden attı. Derin bir hayretle bakıyordu!

  Voir livre

• 

  Yakut Yüzük

  Ayşe Hümeyra Eken

  • 0
  • 0
  • 0

  Esrarlı ve tehlikeli bir kadının ve onun parmağından çıkarmadığı Yakut Yüzüğün hikayesi.

  Voir livre