Otros libros que te pueden interesar

• 

  Έρωτας με αστερίσκο

  Ali Hazelwood

  • 0
  • 0
  • 0

  Μια απαγορευμένη, μυστική σχέση που αποδεικνύει πως στον έρωτα και στην επιστήμη όλα επιτρέπονται.
  
  Η Ρου Σίμπερτ μπορεί να μην τα έχει όλα, αλλά έχει όλα όσα χρειά­ζεται. Λίγους και καλούς φίλους, μια επιτυχημένη καριέρα στην Κλάιν –μία πολλά υποσχόμενη σταρτ-απ βιοτεχνολογίας στον τομέα των τροφίμων–, και την οικονομική ασφάλεια που πάντα ονειρευό­­ταν. Ο κόσμος της είναι σταθερός και ήρεμος, μέχρι που εμφανίζεται ο Ιλάι Κίλγκορ.
  Γοητευτικός, αλαζόνας και αποφασισμένος να αποκτήσει την Κλάιν, ο Ιλάι είναι ο εκπρόσωπος μιας εχθρικής εξαγοράς, παίρνει πάντα αυτό που θέλει και απειλεί όλα όσα έχει κατακτήσει μέχρι τώρα η Ρου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως δεν είναι η επαγγελματική σύγκρουση. Είναι η έλξη. Αμοιβαία, επικίνδυνη και φυσικά… απαγορευμένη.
  Διχασμένοι ανάμεσα στον επαγγελματισμό και όσα νιώθουν, η Ρου και ο Ιλάι τελικά κάνουν πέρα τη λογική, για μια σχέση χωρίς δεσμεύσεις αλλά με προκαθορισμένη ημερομηνία λήξης: τη μέρα που μία από τις δύο εταιρείες θα επικρατήσει.
  
  Μήπως όμως η καρδιά είναι ο μόνος αντίπαλος που δεν μπορείς να νικήσεις;

  Ver libro

• 

  Μια ατέλειωτη φυγή

  Γιάννης Ξανθούλης

  • 0
  • 0
  • 0

  Πάντα ήθελα να φεύγω.
  Να πετάει η ψυχή μου σαν τα πουλιά.
  Να νιώθω τη γλύκα μιας ατέλειωτης φυγής.
  Όχι να φεύγω γι' άλλους τόπους.
  Από την ίδια τη ζωή μου να φεύγω.
  Να ρίχνω τα «στοπ» στον δρόμο μου.
  Να γκρεμίζω τις πινακίδες που σηματοδοτούσαν διαδρομές. Να πατάω στις διαχωριστικές γραμμές.
  Ν' αψηφώ τα όρια της ταχύτητας.
  Να φεύγω χωρίς προορισμό.
  Μια φυγή μέσα στην ίδια τη φυγή.
  Σα να με κυνηγούσε πάντα ο εαυτός μου.
  Και μόλις έβρισκα ένα ξέφωτο, να πάρω μια ανάσα, βρε αδερφέ, να στήσω μια σκηνή να ξαποστάσω, βαρούσε ο συναγερμός μέσα μου και με ξεκούφαινε.
  Φεύγοντας, άφησα πίσω μου πολλά σκουπίδια.
  Άφησα όμως, στη φούρια μου, και πράγματα πολύ σημαντικά.
  Κάτι κοσμήματα, ας πούμε, ακριβά, που κάποιοι μου είχαν χαρίσει για να στολίσω την ψυχή μου...
  Το ημερολόγιο μιας γυναίκας, η διαδρομή της, με τις ιστορίες προσώπων που έγιναν σταθμοί στη ζωή της.
  Ιστορίες ανθρώπινες και αληθινές.

  Ver libro

• 

  Αν ήταν όλα αλλιώς

  Αλκυόνη Παπαδάκη

  • 0
  • 0
  • 0

  Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση...
  Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια!
  Αν δεν χαμογελούσαμε, με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο, σ' αυτόν που ερχόταν καταπάνω μας μ' έναν σουγιά... Λέγαμε, αποκλείεται! Άλλη θα είναι η πρόθεσή του.
  Αν δεν δίναμε ραντεβού με την ψυχή μας πέρα από τα όριά της...
  Αν δεν κάναμε τον κλόουν, με στόχο να διασκεδάσει η ομήγυρις και να ξεχάσει τον καημό της...
  Αν όλος ο κόσμος ήταν ένα κουκούλι που θα μας προστάτευε· και μέσα εκεί, με όλη την άνεσή μας, θα γινόμασταν από σκουλήκια πεταλούδες...
  Αν... Αν...
  Αν ήταν όλα... αλλιώς!

  Ver libro

• 

  Συμβίωση - Ο δολοφόνος μπορεί να...

  Guy Morpuss

  • 0
  • 0
  • 0

  Η αύξηση του πληθυσμού στη Γη επιτέλους έχει τεθεί υπό έλεγχο. Μόλις κάποιος κλείσει τα 17, πρέπει να επιλέξει πώς θα ζήσει στη συνέχεια. Και πότε θα πεθάνει. Ως ανδροειδές έχεις διάρκεια ζωής 80 χρόνια. Ως εργάτης ακολουθείς τη φυσική πορεία χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Ως ηδονιστής έχεις απεριόριστα χρήματα και ελεύθερο χρόνο, αλλά πεθαίνεις στα 42. Τέλος, υπάρχει η επιλογή να συμμετάσχεις σε ένα κοινοβιακό σώμα, σε μια κοινότητα, όπου είσαι λειτουργικός λίγες ώρες την ημέρα, αλλά ζεις ως τα 142.
  Ο Άλεξ, η Κέιτ, η Σιέρα, ο Μπεν και ο Μάικ αποτελούν μια κοινότητα. Έχουν περάσει ήδη 25 χρόνια μαζί, με διαφωνίες, συμβιβασμούς και συμμαχίες που αλλάζουν και ανασχηματίζονται. Ταξιδεύουν σε ένα Πάρκο Θανάτου όπου συμμετέχουν σε παιχνίδια στοιχηματίζοντας χρόνια ζωής σαν να ήταν χρήματα. Στόχος τους είναι να κερδίσουν χρόνο ώστε να αναβαθμίσουν το επόμενο σώμα-ξενιστή. Όταν όμως η Κέιτ αποδέχεται μια επικίνδυνη πρόταση, ένα άτομο της κοινότητας εξαφανίζεται.
  Κάποιος προσπαθεί να σκοτώσει μέλη της κοινότητας. Είναι ένας από αυτούς; Ή κάποιος άλλος που παίζει ένα θανάσιμο παιχνίδι; Ούτως ή άλλως είναι αρκετά δύσκολο να πιάσεις έναν δολοφόνο – αλλά γίνεται σχεδόν αδύνατον όταν πιθανόν μοιράζεσαι το ίδιο σώμα μαζί του…
  
  KEIMENO ΣΤΟ ΑΦΤΙ
  Αυτό το εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ –και καταπληκτικό ντεμπούτο συγγραφέα– συνδυάζει το κλασικό έγκλημα με την επιστημονική φαντασία.
  
  Μια ιστορία μυστηρίου με εκπληκτικές ανατροπές σε ένα περιβάλλον επιστημονικής φαντασίας. Σε ένα μέλλον με υπερπληθυσμό η διάρκεια ζωής των ανθρώπων ελέγχεται με διάφορους τρόπους ώστε να εξασφαλίζεται η πιο δίκαιη κατανομή των λιγοστών πόρων της Γης. Μία επιλογή είναι πέντε άτομα να μοιράζονται το ίδιο σώμα και καθένα από αυτά να ελέγχει το σώμα συγκεκριμένες ώρες την ημέρα. Ωστόσο, οι λεγόμενες κοινότητες δεν λειτουργούν πάντα αρμονικά. Ακριβώς αυτό συμβαίνει με την κοινότητα της οποίας τα μέλη διηγούνται εναλλάξ την ιστορία: Οι μεταξύ τους σχέσεις γίνονται ιδιαίτερα δυσλειτουργικές όταν ένα μέλος, η Κέιτ, αποδέχεται μια πρόταση που φαίνεται πολύ καλή για να είναι αληθινή.

  Ver libro

• 

  Η χρονιά της ακρίδας

  Terry Hayes

  • 0
  • 0
  • 0

  Ο ΚΟΣΜΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ.
  Ο ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
  Ο ΑΛΛΟΣ ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
  ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ.
  ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ...
  
  Για έναν κατάσκοπο Περιοχών Απαγορευμένης Πρόσβασης της CIA όπως ο Κέιν, δεν υπάρχουν σύνορα. Εισχωρεί σε εχθρικό έδαφος, κάνει οτιδήποτε είναι αναγκαίο και έπειτα δραπετεύει – με οποιονδήποτε τρόπο. Ξέρει πότε χρειάζεται να αποδράσει, πότε να κρυφτεί – και πότε να πυροβολήσει.
  Αλλά ορισμένα μέρη δεν έχουν τους ίδιους κανόνες. Ορισμένα μέρη είναι πολύ επικίνδυνα, ακόμα και για κάποιον με την εμπειρία του Κέιν. Η περιοχή όπου συναντώνται τα σύνορα του Πακιστάν, του Ιράν και του Αφγανιστάν είναι ένα τέτοιο μέρος – ένα μέρος όπου η βία αποτελεί τον μοναδικό τρόπο επιβίωσης.
  Ο Κέιν ταξιδεύει εκεί για να συνδράμει στην απόδραση ενός ατόμου με ζωτικές πληροφορίες για την ασφάλεια της Δύσης – αντ' αυτού, συναντάει έναν αντίπαλο που θα φέρει τον κόσμο στο χείλος της καταστροφής. Έναν τρομακτικό, ευφυή και αδίστακτο άνθρωπο με χέρια που στάζουν αίμα, ο οποίος διψάει για εκδίκηση.
  Η Χρονιά της Ακρίδας είναι ένα ταξίδι σε ένα μέρος μακρινό και ανεξερεύνητο. Μία αποστολή για την αποτροπή του μέλλοντος. Μία συνάντηση με το απόλυτο κακό. Και η στιγμή στην οποία ο Κέιν θα πρέπει να αποφασίσει εάν πρέπει να σώσει τη ζωή του – ή κάποιου άλλου.
  
  Είπαν για τον Προσκυνητή:
  
  «Το μοναδικό θρίλερ που πρέπει να διαβάσετε φέτος».
  Guardian
  
  «Το καλύτερο θρίλερ που έχω διαβάσει τα τελευταία δέκα χρόνια. Εξαιρετικό έργο».
  Linwood Barclay
  «Μία επική ιστορία με ατέλειωτη αγωνία, που σε αφήνει άφωνο».
  New York Times
  
  «Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα μυστηρίου που έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό».
  David Baldacci
  
  «Δράση και αγωνία… Μία μείξη από Homeland, The Wire και Το Τελεσίγραφο του Μπορν».
  Mail on Sunday
  
  «Αλήτικο, σκληρό και κινηματογραφικό... Ένα χορταστικό, φιλόδοξο έργο, γραμμένο με ταλέντο και οίστρο».
  The Times
  
  «Ένα ολοζώντανο θρίλερ που δεν απογοητεύει στιγμή. Κατάφαγα τα νύχια μου από την αγωνία!»
  Robert Goddard
  
  «Εξαιρετικό θρίλερ, εξωπραγματικό συγγραφικό ντεμπούτο».
  Literary review

  Ver libro

• 

  Ο δύων ήλιος

  Osamu Dazai

  • 0
  • 0
  • 0

  Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν εγκατέλειπα την προσπάθεια και παραδινόμουν σε μια πραγματικά στερημένη ζωή
  
  
  Στο πρόσωπο της Καζούκο, κόρης ενός χήρου αριστοκράτη, ο Dazai βρίσκει τη φωνή που θα αφηγηθεί την ιστορία του. Αφού εγκαταλείπει τον σύζυγό της και παίρνει διαζύγιο, η Καζούκο επιστρέφει στο Τόκιο για να ζήσει με τη μητέρα της. Ωστόσο, επειδή ο πόλεμος, που μόλις τελείωσε, τις άφησε εξαθλιωμένες, αναγκάζονται να πουλήσουν το σπίτι τους στο Τόκιο και να μετακομίσουν σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Η Καζούκο πρέπει τώρα να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της χωρίς τη βοή­θεια υπηρετών. Ο Ναότζι, ο αδελφός της, επιστρέφει από τον πόλεμο εθισμένος στο όπιο. Μέσα από μια πορεία παρακμής η Καζούκο βρίσκει σε έναν απαγορευμένο έρωτα τη δύναμη για να παλέψει και να συνεχίσει να ζει, εγκαταλείποντας την ανατροφή της. Ενώ η Καζούκο βρίσκεται στο Τόκιο, ο Ναότζι αυτοκτονεί. Η περιφρόνησή του για τον εαυτό του, την αριστοκρατία και τη ζωή που ζούσε είναι η κραυγή του Dazai. Ο Ναότζι θα μπορούσε να είναι χαρακτήρας του Όχι πια άνθρωπος, όμως εδώ ο Dazai μας δείχνει και έναν άλλο δρόμο. Τον αγώνα της Καζούκο για ζωή, με τη διαπίστωση ότι ναι μεν ζούμε μια παράλογη ζωή αλλά δεν παραδινόμαστε, όπως μας λέει η ηρωίδα.
  
  
  
  Ο συγγραφέας του Όχι πια άνθρωπος γράφει για άλλη μία φορά στον γνώριμο σκοτεινό τόνο του, διανθισμένο με ένα πολύ ιδιαίτερο χιούμορ που δίνει την αίσθηση μιας βαθιάς ειρωνείας.
  Ο Δύων ήλιος αναφέρεται στο περιβάλλον της μεταπολεμικής περιόδου στην Ιαπωνία, όταν η κοινωνία προσαρμόστηκε στην οδύνη της ήττας, η οποία προκάλεσε μια μαζική κοινωνική αλλαγή, καθώς αφηγείται την ιστορία της παρακμής μιας αριστοκρατικής οικογένειας και τη μετάβαση από μια φεουδαρχική Ιαπωνία σε μια βιομηχανική κοινωνία. Η αίσθηση της αποξένωσης στην αστική ζωή, η κρίση σκοπού, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο Dazai διαβάζεται τόσο πολύ από τους νέους κάθε χώρας. Ο Δύων ήλιος θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημά του και ήταν τόσο επιδραστικό ώστε να εισαγάγει στην ιαπωνική γλώσσα τον όρο «άνθρωποι του δύοντος ηλίου».

  Ver libro