Outros livros que poderiam interessá-lo

• 

  Μια παράγκα για τ' όνειρο

  Γιάννης Ξανθούλης

  • 0
  • 0
  • 0

  Καμιά φορά στο ζόρι ακόμα και η αυταπάτη μπορεί να χρησιμέψει σαν πρόχειρο σωσίβιο…
  Η δεκαοχτάχρονη Τούλα ξεκινά από ένα χωριό της Ηπείρου με ελπίδες και προσδοκίες. Όλα δείχνουν ότι ο ήλιος λάμπει επιτέλους για τη νέα γυναίκα. Ο έρωτάς της με τον Άγγελο, έναν υπέροχο νεαρό, είναι η καλύτερη υπόσχεση για το μέλλον. Η μοίρα όμως, ζαρωμένη, γεμάτη ζήλια και κακία, στήνει καραούλι για να τσαλακώσει και να ξεσκίσει τα όνειρα της κοπέλας. Μόνο που… αυτή η ξεδοντιάρα μοίρα δεν έχει πάντα πολλές αντοχές. Όταν πρέπει να παλέψει με τη δύναμη της ζωής, μαζεύει τα κουρέλια της και κρύβεται στην πρώτη τρύπα που θα συναντήσει.
  Έτσι η Τούλα αποφασίζει να πολεμήσει για να κρατηθεί όρθια, μάχεται για το μεγάλο όνειρό της και διεκδικεί το δικαίωμά της στη μητρότητα και την αγάπη...

  Ver livro

• 

  Ο συνταγματάρχης δεν κοιμάται

  Emilienne Malfatto

  • 0
  • 0
  • 0

  Σε μια ανώνυμη πόλη μιας ανώνυμης χώρας σε πόλεμο ένας συνταγματάρχης ειδικός στις ανακρίσεις κάνει καθημερινά, μεθοδικά την αδυσώπητη δουλειά του: βασανίζει ανθρώπους για να μιλήσουν. Το βράδυ όμως ο συνταγματάρχης δεν κοιμάται. Ένας στρατός από φαντάσματα, τα θύματά του, έχει καταλάβει τα όνειρά του. Έξω βρέχει συνέχεια. Πόλη και άνθρωποι συγχωνεύονται σε ένα θολό τοπίο, λίγο σαν όνειρο – ή εφιάλτη. Τρεις άντρες χαμένοι, τρεις σκιές, περιφέρονται μέσα στην ατέλειωτη σκοτεινιά. Ο συνταγματάρχης, βασανισμένος βασανιστής. Η ορντινάντσα του, που παρατηρεί σιωπηλά και από απόσταση. Και, σε ένα μεγάλο άδειο μέγαρο, ένας στρατηγός που τρελαίνεται σιγά σιγά… Ένα σκληρό και παράξενα όμορφο βιβλίο για τον πόλεμο, τους άντρες και την τρέλα. Για τις ερειπωμένες πόλεις και τις ρημαγμένες ψυχές του πολέμου – κάθε πολέμου.
  
  Ο συνταγματάρχης έχει ξεχάσει από ποια ακριβώς στιγμή και έπειτα έπαψε να κοιμάται. Ύστερα από ποιον νεκρό, ποια ανάκριση, ποια μάχη, ποιο κορμί, που έπαψε πια να είναι κορμί. Πιστεύει πως αυτό πρέπει να έγινε σταδιακά.
  Τη συνειδητοποίησε πλήρως την τιμωρία του, αυτή την ισόβια ποινή στην οποία τον καταδίκασαν τα θύματά του που αρνούνται να του δώσουν αμνηστία έστω και προσωρινά, έστω για λίγες ώρες μόνο. Πάντα πρέπει να θυμάται και να βλέπει μπροστά του αυτούς που σκότωσε, αυτούς που εξακολουθεί να σκοτώνει διότι από τη στιγμή που κατέφτασε στο Άστυ συνεχίζει να εκτελεί το καθήκον του, τι άλλο μπορεί να κάνει, λέει μέσα του πως μονάχα αυτό ξέρει (σαν να ήταν γραφτό της μοίρας του) και κάθε πρωί λοιπόν συνεχίζει μετά την άγρυπνη νύχτα του, ντύνεται, βάζει τη στολή του, τον κόκκινο μπερέ του, παίρνει το σακίδιό του και βγαίνει στον γκρίζο κόσμο όπου τον περιμένει η ορντινάντσα δίπλα στο τζιπ του οποίου η μηχανή είναι ήδη αναμμένη επειδή δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο κι επειδή έχει μπόλικη δουλειά μπροστά του.
  
  Βραβευμένη με PRIX GONCOURT πρώτου μυθιστορήματος

  Ver livro

• 

  Μύησις ταξιδευτού

  William Golding

  • 0
  • 0
  • 0

  Ένα πλοίο σαλπάρει από την Αγγλία για την Αυστραλία. Είναι τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα και το ταξίδι από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη είναι μακρύ και δύσκολο. Ο νεα­ρός Έντμουντ Τάλμποτ, για να περάσει την ώρα του, κρατά ένα ημερολόγιο που προορίζεται να διαβαστεί από τον νονό του στην Αγγλία. Άλλοτε με χιούμορ κι άλλοτε απαξιωτικά, περιγράφει τις εντάσεις που σιγοβράζουν ανάμεσα σε αξιωματικούς, ναύτες, στρατιώτες και μετανάστες που στοιβάζονται όλοι πάνω στο παλιό πλοίο.
  Ώσπου ένας μοναχικός ταξιδιώτης, ο αιδεσιμότατος Κόλεϊ, προκαλεί την έχθρα των ναυτών. Μια ανομολόγητη πράξη τον βυθίζει στην «κόλαση του αυτοεξευτελισμού» και η ντροπή αποδεικνύεται μια δύναμη πιο καταστροφική και ανελέητη κι από τη θάλασσα…
  Ο νομπελίστας William Golding δημιουργεί στο κατάστρωμα του πλοίου μια μικρογραφία της αγγλικής κοινωνίας της εποχής, με τις ταξικές διακρίσεις και την ηθική υποκρισία της. Ένα βιβλίο οξυδερκές και επίκαιρο και ταυτόχρονα ένας ύμνος στη θάλασσα και στα μακρινά ταξίδια, που απέσπασε το βραβείο Booker το 1980.
  
  
  «Τα έργα του, με τη σαφήνεια της τέχνης της ρεαλιστικής αφήγησης και την ποικιλομορφία και την οικουμενικότητα του μύθου, φωτίζουν την ανθρώπινη κατάσταση στον σημερινό κόσμο».
  
  Από το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για τη βράβευση του William Golding με το Νόμπελ το 1983.

  Ver livro

• 

  Οι μικρές κυρίες παντρεύονται

  Louisa May Alcott

  • 0
  • 0
  • 0

  Η μαγευτική συνέχεια του κλασικού μυθιστορήματος Μικρές Κυρίες μας μεταφέρει στον κόσμο των τεσσάρων αγαπημένων αδελφών Μαρτς, καθώς αυτές αντιμετωπίζουν τις χαρές της ενηλικίω­σης, αλλά και τα περίπλοκα μονοπάτια των κοινωνικών
  περιορισμών.
  Ο πόλεμος τελείωσε και η Μεγκ, η Τζο, η Μπεθ και η Έιμι δεν είναι πια κορίτσια. Η ζωή τις καλεί να σταθούν απέναντι στις προκλήσεις της αγάπης, της απώλειας και των ονείρων, που άλλοτε πραγματοποιούνται και άλλοτε διαψεύδονται.
  Η Μεγκ παλεύει με τις ευθύνες του γάμου και της μητρότητας, η Τζο αναζητά τη δική της θέση στον κόσμο γράφοντας μυθιστορήματα ενάντια στο ρεύμα της εποχής, η Έιμι ονειρεύεται να διαπρέψει στον καλλιτεχνικό χώρο, ενώ η ευαίσθητη Μπεθ παραμένει ο συνδετικός κρίκος όλης της οικογένειας.
  Με καλοσύνη, σοφία και τρυφερότητα η Louisa May Alcott σκιαγραφεί τη μετάβαση από τη νεότητα στην ωριμότητα, προσφέροντας μια διαχρονική ιστορία για τη σημασία της οικογένειας και την επιμονή απέναντι στις δυσκολίες της ζωής.

  Ver livro

• 

  Η θεία κωμωδία (χαρτόδετο)

  Κώστας Κρομμύδας

  • 0
  • 0
  • 0

  «Κόλαση, Καθαρτήρι, Παράδεισος υπάρχουν μέσα μας, μυστική, φοβερή ανθρώπινη Τριάδα, κι όλο το τραγούδι του Δάντη είναι το ασκητικό, επίπονο ανέβασμα από το χτήνος στο Θεό. Κάθε άνθρωπος έχει εντός του όλες τις αμαρτίες κι όλες τις δυνατότητες να τις παλέψει και να τις υποτάξει, κι όλες τις ελπίδες, ανηφορίζοντας από σφαίρα σε σφαίρα, δηλαδή από άθλο σε άθλο, να σμίξει με το Θεό. Κολασμένος, Αγωνιστής, Λυτρωμένος, να τα τρία πατώματα του τέλειου ανθρώπου. Ένα από αυτά τα τρία να λείψει –και του Κολασμένου ακόμα, προπάντων του Κολασμένου–, ο άνθρωπος είναι μισερός».
  
  Η Θεία Κωμωδία του Νίκου Καζαντζάκη είναι ένα έργο βαθιά φιλοσοφικό, που ξεπερνά τα όρια της θρησκείας και της μεταφυσικής, για να γίνει ένας ύμνος στην ανθρώπινη αναζήτηση και στην αέναη πάλη για γνώση και ελευθερία. Με τολμηρό ύφος, έντονο λυρισμό και φιλοσοφική ενδοσκόπηση, ο Καζαντζάκης δεν ακολουθεί τον δρόμο του Δάντη, αλλά δημιουργεί το δικό του μονοπάτι, προσφέροντας μια νέα εκδοχή της μετά θάνατον περιπλάνησης.

  Ver livro

• 

  Ο καπετάν Μιχάλης

  Κώστας Κρομμύδας

  • 0
  • 0
  • 0

  «Πολεμώντας να σώσουμε την Κρήτη, τι κάνουμε θαρρείς; Πολεμούμε να σώσουμε την ψυχή μας».
  Ο Νίκος Καζαντζάκης αναμετριέται με τον Καπετάν Μιχάλη για πολλά χρόνια. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα, που επικεντρώνεται περισσότερο στους ανθρώπους παρά στην ιστορία. Η Κρήτη είναι ένα νησί στο οποίο καίει μια ασίγαστη φλόγα και οι άνθρωποι εκεί κινούνται από μια δαιμονική φωτιά. Δεν φοβούνται τον θάνατο κι αγαπούν τη ζωή με έναν τρόπο μαυλιστικό.
  Η υπόθεση εκτυλίσσεται στα 1889, όταν οι υπόδουλοι Έλληνες επιχειρούν με έναν νέο ξεσηκωμό να ελευθερωθούν από τον τουρκικό ζυγό.
  Αυτός ο ξεσηκωμός, αυτή η φλογερή εξέγερση είναι μέρος της ατέρμονης αναζήτησης της ελευθερίας, ακόμα κι αν τελικά το τίμημα είναι ο θάνατος.
  Στον Καπετάν Μιχάλη απεικονίζεται καθαρά η ορμή του ανθρώπου προς τη δικαιοσύνη ενάντια στην τυραννία, συνθέτοντας ένα ψηφιδωτό από πρόσωπα και κουλτούρες που συγκρούονται και ταυτόχρονα προσπαθούν να βρουν κοινό έδαφος.
  
  Μια στιγμή τα χείλια του, τα φρύδια του, τα μάτια του έπαιξαν, κοίταξε γύρα τους συντρόφους, κάτω την Τουρκιά, απάνω τον ακατοίκητο ουρανό… «Ελευτερία ή θάνατος!» μουρμούρισε κουνώντας άγρια την κεφάλα του. «Ελευτερία ή θάνατος, ε κακομοίρηδες Κρητικοί! Ελευτερία και θάνατος! Αυτό πρέπει να γράψω εγώ στο μπαϊράκι μου· αυτό 'ναι το αληθινό μπαϊράκι του κάθε αγωνιστή! Ελευτερία και θάνατος!»

  Ver livro