Próby Księga druga

Michel de Montaigne

Sinopsis

Michel de Montaigne
Pisarz i myśliciel; jeden z głównych przedstawicieli fr. renesansu; znakomity obywatel Bordeaux, w l. 1557-70 członek sądu, a w l. 1581-85 (przez dwie kadencje) burmistrz miasta. Uważany za twórcę eseju jako nowego gatunku literackiego, stanowiącego erudycyjne rozważania zorganizowane tematycznie, ale podane w luźnej formie (niepodporządkowanej np. dowodzeniu pewnej tezy), odwołujące się do zasobów kultury: dzieł literatury, historiografii, filozofii i in. dziedzin wiedzy, poddawanych analizie i stanowiących podstawę dalszych dociekań.Od najwcześniejszego dzieciństwa z polecenia ojca służba i domownicy zwracali się do niego po łacinie, dlatego też nie znał francuskiego, kiedy w wieku sześciu lat został oddany do szkoły ( cieszącego się b. dobrą reputacją kolegium w Bordeaux). Szkołę wspominał bardzo źle i do końca życia z pogardą wyrażał się o "bakalarstwie", jako specjalnym rodzaju myślenia oraz nauki uprawianej przez bakałarzy na potrzeby szkolne. Studiował następnie w Paryżu. Był znany na dworze trzech kolejnych królów, uczestniczył (z przyczyn honorowych, choć niechętnie) w zbrojnych rozprawach na tle religijnym między katolikami a hugenotami (kalwinami) szarpiących w tym czasie Francję; najserdeczniej związany z Henrykiem III (Walezym w l. 1573-74 królem Polski, a w l. 1574-89 królem Francji), służył mu pełniąc powierzone sobie przez króla misje dyplomatyczne. Osiadłszy w majątku Montaigne i ożeniwszy się, zajął się pracą nad swoim dziełem życia, obejmującym trzy tomy, uzupełnianym i zmienianym do ostatniej chwili przed śmiercią.Kiedy w 1580 r. Montaigne odwiedził Rzym (został zaszczycony nadaniem mu honorowego obywatelstwa miasta, co wysoko sobie cenił, cały akt przytaczając w Próbach), postarał się o oficjalną aprobatę kościelną dla swojego dzieła - żył w końcu w czasach inkwizycji i palenia czarownic; jednak prawie sto lat później, w 1676 r. Próby itak znalazły się na indeksie ksiąg zakazanych pod zarzutem szerzenia fideizmu.Ur. 28 lutego 1533 w BordeauxZm. 13 września 1592 w Château de Montaigne koło Saint-Michel-de-MontaigneNajważniejsze dzieła: Próby (fr. Essais, wyd. 1580--1588).

Disponible desde: 05/08/2016.

Otros libros que te pueden interesar

Jak to się robi po francusku

Kate Betts

BESTSELLER „NEW YORK TIMESA”Wciągające wspomnienia KateBetts o Francji – paryskich klubach nocnych lat 80., polach lawendy w Prowansji, znacznych pokazach na dziedzińcu CourCarrée w Luwrze – magicznie przywołują ten moment w życiu, gdy młoda kobieta odkrywa, co jest jej przeznaczeniem.Jedyny taki przewodnik po modzie, Paryżu i tym, co Francuzi lubią najbardziej.Od najmłodszych lat KateBetts pragnęła wyrwać się z rodzinnego domu i rozpocząć życie na własny rachunek.

Ver libro

Jan Borysewicz Mniej obcy

Jan Borysewicz, Marcin Prokop

Fani mogą spodziewać się pełnej zaskoczeń i wzruszeń opowieści. Nie zabraknie też trudnych tematów i kontrowersji.

Marcin Prokop w szczerej rozmowie z Artystą dotyka spraw, o których opinia publiczna i fani wcześniej nie mieli szansy usłyszeć. Jak sam mówi, warunkiem powstania tej książki była obietnica 100% otwartości ze strony Borysewicza.

Nie interesuje mnie stawianie Borysewiczowi pomnika. Nie napiszę epopei o dzielnym Janku, który uzbrojony tylko w gitarę stawiał czoła całemu światu, stworzył kilkadziesiąt pokoleniowych przebojów, swoją popularnością wywoływał masową histerię i od pięciu dekad dowodzi zespołem Lady Pank, utrzymując go na szczycie. Bo jest też Janek, który pijany i naćpany zawalał koncerty oraz ubliżał ludziom. Janek, który nie zawsze potrafił być dobrym, obecnym ojcem. Janek, który szukał radości w ramionach prostytutek. Janek, który miał szansę na międzynarodową karierę, ale nie dźwignął jej ciężaru. Dlatego umawiamy się, że warunkiem powstania tej książki będzie pełna szczerość. Konieczność zmierzenia się z tematami i pytaniami, jakich zwykle unika w publicznych wypowiedziach. Czasami będzie bolało.
/Marcin Prokop/

Audiobook „Mniej obcy” to opowieść o życiu Jana Borysewicza, zmianie priorytetów, wzlotach i upadkach.

Tamto dawne życie było naprawdę bardzo bogate, balangowe, wesołe, czasami człowiekowi noga się powinęła i musiał swoje wycierpieć, ale ja to moje życie naprawdę uwielbiałem. (…) Teraz jadę na koncert, potem grzecznie wracam do domu, siadam w studiu, mam czas na wszystko. A wtedy mi tego czasu brakowało. Teraz mogę przestrzegać młodych ludzi, żeby bardziej się kontrolowali, bo naprawdę lot bez trzymanki, bez żadnych hamulców, nigdy się dobrze nie kończy.
Jan Borysewicz

Ver libro

Kobiety ze s?ynnych obrazów Muzy...

Iwona Kienzler

Kim by?a najbardziej grzeszna Madonna ?redniowiecza? Kto malowa? lubie?ne s?u??ce? Czyje oczy hipnotyzowa?y Wiede??Kolejna ksi??ka z bestsellerowej serii biografii historycznych wydawnictwa Lira zabiera czytelników w krain? ?wiatowego malarstwa. Dlaczego artysta zdecydowa? si? uwieczni? rysy tej a nie innej damy? Czy by?y to przypadkowe modelki? A mo?e portretowane by?y ?ony, córki lub kochanki bogatych sponsorów zamawiaj?cych owe obrazy? To?samo?? niektórych portretowanych wci?? pozostaje zagadk?, ale dzi?ki nim mo?emy dowiedzie? si?, jak kszta?towa? si? niegdy? idea? urody, co nosi?y i jak czesa?y si? ówczesne elegantki. Iwona Kienzler w swojej ksi??ce zdradza tajemnice kobiet, które patrz? na nas od stuleci z p?ócien wielkich mistrzów: Vermeera, Leonarda da Vinci, Rembrandta, Picassa i innych.

Ver libro

Brando Rozmowy

Lawrence Grobel

Słynny wywiad-rzeka mistrza dziennikarstwa, Lawrence’a Grobelaz najbardziej wpływowym aktorem XX wieku, symbolem Hollywood,Marlonem BrandoW 1978 roku Grobel odwiedził tahitańską wyspę Marlona Brando, by przeprowadzić z nim wywiad dla Playboya. Brando zastrzegł, że będą rozmawiać tylko o… Indianach. Grobelowi udało się jednak poruszyć o wiele więcej tematów…Marlon Brando utorował drogę dla emocjonalnego, naturalistycznego stylu gry Jamesa Deana, Roberta De Niro, Johnny Deppa i wielu innych gwiazd filmowychROZMOWYLAWRENCE’A GROBELAZ MARLONEM BRANDOW SERII „O SOBIE SAMYM”– To co, może spotkamy się na Tahiti? - Brando spytał mnie w trakcie rozmowy telefonicznej 28 marca 1978 roku. Brzmiał obcesowo ale rzeczowo.(..) Po blisko sześciu miesiącach negocjacji zdecydował się osobiście odebrać telefon i porozmawiać ze mną. Gdy tylko skończyliśmy, zadzwoniłem do szefa mojej redakcji w Nowym Jorku, by powiedzieć mu, że załatwiłem wywiad.Wśród setek osób, z którymi przeprowadziłem wywiady, nigdy nie spotkałem nikogo takiegojak Marlon Brando. Myślę też, że już nigdy nie spotkam.Marlon Brando miał wiele twarzy. Był obywatelem świata. Przez całe życie żywił gniew wobec własnego ojca. Fatalnie traktował kobiety i starał się nimi rządzić tylko dlatego, że mógł to robić.Pochłaniał książki, uwielbiał gry i miał wiele cech tyrana. Nie dbał o swoje ciało, o swój talent, psychikę i o kobiety, z którymi był.Ale jego filmy, cała jego działalność i to, co miał do powiedzenia dowodzą, że bardzo głęboko angażował się we wszystko, co miało dla niego znaczenie.Prasa podaje, że Marlon Brando zmarł 2 lipca2004 roku, ale myślę, tak naprawdę odszedł czternaście lat wcześniej, 16 maja 1990 roku, gdy kula wystrzelona z pistoletu jego syna Christiana przeszyła lewy policzek chłopaka córki Brando. A może odszedł pięć lat później, 16 kwietnia 1995 roku, gdy powiodła się trzecia próba samobójcza jego córki Cheyenne...Te tragiczne wydarzenia złamały mu serce, pozbawiły radości całe jego późniejsze życie, kazały mu jeszcze bardziej zamknąć się w sobie i w samotności zmagać się z demonami, które prześladowały go od dzieciństwa. (...)Lawrence Grobel

Ver libro

Wyjście z cienia Szerpowie...

Bernadette McDonald

Powrót uwielbianej w Polsce autorki bestsellerowych książek o wspinaniu w górach wysokich. Tym razem Bernadette McDonald przygląda się wyczynom nie przybyszów z innych kontynentów, ale przedstawicieli lokalnych społeczności.

W dotychczasowych książkach Kanadyjki ci współtwórcy polskich i światowych sukcesów w górach występowali na drugim i trzecim planie. Jednak już od początku XX wieku Szerpowie, Baltowie, Ladakhowie, Hunzowie czy Bothiowie pełnili na wyprawach najróżniejsze funkcje: od wynoszenia na plecach sprzętu i zaopatrzenia w miejsca, gdzie nie mogły iść zwierzęta, przez bycie przewodnikami, kucharzami i prywatnymi „adiutantami” europejskich zdobywców szczytów Himalajów i Karakorum, po współorganizację wypraw. Niektórzy z nich – z gorszymi niż zachodnie butami, ubraniem i sprzętem – brali udział w atakach szczytowych ramię w ramię z Europejczykami.
Najsłynniejszy z nich Tenzing Norgay w 1953 roku wraz z Edmundem Hillarym jako pierwszy człowiek postawił stopę na szczycie Everestu. Może sławą dorównają mu członkowie 10-osobowej nepalskiej grupy, która – wyprzedzając sportowców z całego świata – dokonała w 2021 roku pierwszego zimowego wejścia na niezdobyty wcześniej szczyt K2?
Trzeba również pochylić głowę przed tymi, którzy mimo ogromnych dokonań, mężnej postawy i szacunku dla gór zostali w nich na zawsze – często tylko dlatego, że musieli podporządkować się decyzjom białych.

Bernadette McDonald (ur. 1951)
Ceniona kanadyjska autorka książek o tematyce górskiej, która ma na koncie takie bestsellery, jak Tomaž Humar (2008),Ucieczka na szczyt (2011),Alpejscy wojownicy (2015),Elizabeth Hawley. Strażniczka gór (2018),8000 zimą (2021). Jej książki zostały przetłumaczone na wiele języków i były wielokrotnie nagradzane. Jest autorką jedynej autoryzowanej biografii Wojtka Kurtyki Kurtyka. Sztuka wolności (2018).

Ver libro

Ania - Biografia Anny...

Maciej Drzewicki, Grzegorz Kubicki

Łobuziara z urodą nastolatki i głosem Jana Himilsbacha. W zasadzie nie musiała niczego grać. Pojawiła się w polskim kinie znikąd i od razu stała się fenomenem. Pierwsza autoryzowana przez rodzinę biografia Anny Przybylskiej napisana przez dziennikarzy trójmiejskiej „Gazety Wyborczej” – Grzegorza Kubickiego i Macieja Drzewickiego. Ania Przybylska, przed kamerą bardziej naturalna od szkolonych aktorek, utożsamiała „polski sen lat 90.” – była idealną dziewczyną z sąsiedztwa, która trafiła na okładki magazynów i do telewizji w szczytowych godzinach oglądalności. Została „Królową Serc” w kraju, w którym ludzie sukcesu – zwłaszcza „piękni i młodzi” – nigdy nie mają łatwo.

Ver libro