Balladyna - Tragedia w pięciu aktach

Juliusz Słowacki

Summary

Tragedia w pięciu aktach, napisana przez Juliusza Słowackiego w Genewie w 1834 r., a wydana w Paryżu w 1839 r. Autor poświęcił swój utwór Zygmuntowi Krasińskiemu, „autorowi «Irydiona»”.Balladyna i Alina są siostrami. Mieszkające wraz z matką w ubogiej chacie w lesie. Goplana, królowa jeziora Gopła, jest zakochana w kochanku Balladyny – Grabcu. Przez swą zazdrość miesza się w ludzkie sprawy i gmatwa ich losy.Pewnego dnia do chaty sióstr przyjeżdża bogaty książę Kirkor, wiedziony tam przez sługę Goplany, Skierkę. Goplana ma nadzieję, że Kirkor zakocha się w Balladynie, a wtedy Grabiec zostanie tylko dla niej. Jednak Skierka sprawia, że książę zakochuje się w obu siostrach.Żeby zdobyć męża, dziewczęta współzawodniczą w zbieraniu malin. Ta z sióstr, która pierwsza zbierze pełny dzbanek, ma wziąć Kirkora za męża. Gdy okazuje się, że Alina wygrywa, Balladyna zabija ją nożem. Jedynym świadkiem tej zbrodni jest Grabiec...„Balladyna” to opowieść o żądzy władzy i o dorastaniu do roli zbrodniarza.

Available since: 07/26/2015.

Print length: 202 pages.

Poetry & Theatre

Other books that might interest you

Intymne życie Moniki P

Dawid Przybysz

Dobra, bez zbędnego pieprzenia. Mam na imię Monika i chcę Wam opowiedzieć krótką historię mojego życia. Obiecuję, że będzie śmiech, łzy i dobry seks (słaby niestety też). Podzielę się z Wami przemyśleniami i najbardziej intymnymi chwilami. Jako mężatka po trzydziestce zdałam sobie sprawę, że muszę w końcu coś zmienić, bo tak naprawdę nie jestem zadowolona z życia. Pracę mam spoko, ale szef jest odrażającym dupkiem i lubi często sypać obleśnymi tekstami. Mój specyficzny mąż przejawia dość dziwny fetysz, o którym przeczytacie później. Jedyne, czego możecie mi pozazdrościć, to przyjaciółki, z którymi nie sposób się nudzić.Mam do Was jedną prośbę. Nie dawajcie tej książki do przeczytania swoim facetom – niech lepiej nie wiedzą, co tak naprawdę o nich myślimy…Monika P.

Show book

Przeczucie - Wiersze wybrane...

Płamen Siwow

Płamen Siwow (ur. 1970) – bułgarski poeta, publicysta, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów piosenek, członek zespołu muzycznego Toczka BG. Wiele z jego tekstów funkcjonuje przede wszystkim jako piosenki, wykonywane zarówno przez grupę Toczka BG, jak również solowo. Tematyka jego utworów jest różnorodna – opiewa piękno przyrody, zagłębia się w świat ludzkich emocji, przeżyć, prowokuje, stawia egzystencjalne pytania. Znaleźć można w niej odniesienia biblijne, uniwersalne w swoim przesłaniu, jak również obrazy z otaczającej nas, nieraz brutalnej i smutnej współczesności.  
„Przeczucie” to pierwszy wybór wierszy autora w języku polskim.

Show book

Pentesilea

Heinrich Von Kleist

Heinrich von Kleist
Niemiecki pisarz epoki romantyzmu.Pochodził ze szlacheckiej rodziny.W 1792 r. wstąpił do armii pruskiej i jako oficer brał udział w walkach z Francuzami. Doszedł do stopnia podporucznika, a w 1799 r. zrezygnował z kariery wojskowej i rozpoczął studia we Frankfurcie nad Odrą. Wkrótce zaręczył się z córką generała i porzucił studia, by zostać urzędnikiem. Po dwóch latach narzeczeństwo zostało jednak zerwane. Miało to związek z tym, że Kleist postanowił poświęcić się literaturze, przeprowadził się do Szwajcarii i zaczął pisać, głównieutwory dramatyczne i nowele. Zachorował na "melancholię", więc siostra zabrała go do Niemiec.Rozbity dzban został wystawiony po raz pierwszy w Weimarze, w teatrze prowadzonym przez J.W. Goethego, i nie został dobrze przyjęty przez krytykę ani przez publiczność. Autor dokonał więc znacznych skrótów w ostatnich scenach sztuki, ale w druku zamieścił obie wersje. Kleist był też redaktorem pisma literackiego w Dreźnie, a następnie dziennika w Berlinie.Od 1801 r. zgłębiał filozofię Kanta, a wnioski o niemożności poznania prawdy wstrząsnęły nim do tego stopnia, że zdecydował się popełnić samobójstwo. Zamiar swój wykonał wspólnie ze swoją śmiertelnie chorą znajomą.Ur. 18 (lub 10) października 1777 we Frankfurcie nad OdrąZm. 21 listopada 1811 w Wannsee pod BerlinemNajważniejsze dzieła: Książę Homburg, Penthesilea, Rozbity dzban, Michał Kohlhaas, O teatrze marionetek

Show book

Ptaszki podług Arystofanesa

Johann Wolfgang von Goethe

Johann Wolfgang von Goethe 
Najwybitniejszy poeta niemiecki czasu „burzy i naporu". Dał kulturze europejskiej nowy typ romantycznego bohatera, ale nie uważał się za romantyka, pozostając wierny klasycyzmowi. Pochodził z zamożnej rodziny mieszczańskiej. Już w młodości czuł uwielbienie dla sztuki, miał też w tej dziedzinie gruntowne wykształcenie, dlatego porzucił adwokaturę dla poezji. Jego zainteresowania literackie (Homerem i Biblią jako zapisem „dzieciństwa ludzkości", Shakespearem, pieśniami ludowymi) ukierunkował J.G. Herder. W 1775 r. Goethe przeniósł się do Weimaru, gdzie założył szkołę dla młodych artystów. Przyjaźnił się z F. Schillerem. Żywił szczególną sympatię do Polaków, gościł u siebie m.in. A. Mickiewicza, którego kazał sportretować.Ur. 28 sierpnia 1749 r. we FrankfurcieZm. 22 marca 1832 r. w WeimarzeNajważniejsze dzieła:  Cierpienia młodego Wertera (1774); Goetz von Berlichingen (1773), Król olch (1782), Herman i Dorota (1798), Lis Przechera (1794), Lata nauki Wilhelma Meistra (1796), Faust (cz.I 1808, cz.II 1831), Powinowactwo z wyboru (1809), Lata wędrówki Wilhelma Meistra (1821); Z mojego życia. Zmyślenie i prawda (1811-1833)

Show book

Hippolytos uwieńczony

Eurypides

Eurypides 
(gr. Εὐριπίδης) Dramatopisarz ateński, uważany za jednego z najwybitniejszychdramaturgów starożytnej Grecji.Z ponad 90 dzieł do naszych czasów przetrwało w całości 18, z innychpozostały tylko fragmenty.Charakterystyczną cechą jego twórczości było ukazanie mitologicznychbohaterów jako zwykłych ludzi postawionych w niezwykłych, tragicznychsytuacjach życiowych. Przypisuje się mu wielki wpływ na kierunekrozwoju teatru europejskiego, jako że podstawą fabuły swoich sztukuczynił splot namiętności bohaterów, ich miłości i nienawiści,powodujących, że ich działania prowadzą do nieuchronnej klęski.W swoich dziełach Eurypides ujmował się za pokrzywdzonymi, zwracałuwagę na los kobiet, a poglądy wygłaszane przez bohaterki jego sztukmogły szokować ówczesną konserwatywną opinię publiczną.Eurypides jest też autorem Cyklopa, jedynego zachowanego do dziśdramatu satyrowego (wczesnej odmiany komedii, w której komizm pojawiałsię dzięki chórowi satyrów, wywodzącemu się z obrzędów ku czciDionizosa). Sam autor kilkakrotnie został opisany w komediach, m.in.występuje jako jedna z postaci w trzech komediach Arystofanesa.Ostatnim, wydanym już po śmierci pisarza dziełem były Bachantki.Eurypides zmarł na dworze króla Macedonii, Archelaosa I, w Pelli.Dramatopisarz żył w czasach, gdy jego rodzinne miasto prowadziło wojnęze Spartą i nawiązywał do tego w swojej twórczości, nie dożył jednakklęski. Plutarch podaje, że Ateńczycy po przegranej bitwie zeSpartanami byli zmuszeni wymieniać teksty sztuk Eurypidesa na wodę iżywność i że Spartanie zrezygnowali ze zburzenia Aten, ponieważ byłyone ojczyzną tego dramatopisarza.Ur. ok. 480 p.n.e. na SalaminieZm. 406 p.n.e. w Pelli, stolicy MacedoniiNajważniejsze dzieła:  Alkestis,  Medea, Trojanki, Ifigenia w Taurydzie, Ifigenia w Aulidzie, Bachantki, Cyklop

Show book

Wyzwolenie

Stanisław Wyspiański

„Wyzwolenie” to dramat w trzech aktach Stanisława Wyspiańskiego. Akcja utworu rozgrywa się na scenie teatru krakowskiego, a więc przedstawia teatr w teatrze.
 
Konrad (postać z „Dziadów” Adama Mickiewicza) przybywa z zaświatów na deski krakowskiego teatru, aby dokonać wyzwolenia kraju. Zostaje zachęcony przez Muzę do stworzenia widowiska scenicznego na temat Polski. Spektakl ten ukazuje rozpaczliwą sytuację narodu, społeczeństwo rozdarte na skłócone warstwy, klasy, stronnictwa, ideologie, które zwalczają się nawzajem, nie posiadają żadnego konkretnego programu przemian.

Show book