O Świecy która zazdrościła gwiazdom
Bartłomiej Janczak
O Świecy, która zazdrościła gwiazdom” to poetycka, pełna melancholii baśń o małej świecy, której marzenia sięgają daleko poza to, do czego została stworzona. Opowieść rozpoczyna się w prostym, skromnym warsztacie, gdzie świeca, zrodzona z wosku i nadziei, słucha opowieści starszych świec o pałacach, kandelabrach i wspaniałych balach. Jednak ona nie pragnie tylko ciepła – jej serce pragnie czegoś więcej: światła, które błyszczy jak gwiazdy na nocnym niebie.
Kiedy zostaje kupiona przez chłopca, który nie ma niczego poza zimnem i biedą, świeca czuje się zawstydzona, przekonana, że zasługuje na większe przeznaczenie. Mimo wszystko, chłopiec traktuje ją z wielką czułością. Jej prawdziwa próba zaczyna się jednak dopiero, kiedy w mrocznej nocy pojawia się Gwiezdna Sowa – tajemnicza postać, która wskazuje świecy drogę do jej prawdziwego przeznaczenia.
Baśń jest pełna subtelnych symboli i metafor, które mówią o tęsknocie za czymś większym, o potrzebie uznania, ale także o wartości tego, co małe i niewidoczne. Świeca, chociaż w początkowych momentach swojej podróży zazdrości gwiazdom, odkrywa, że prawdziwe światło nie polega na byciu widocznym przez wszystkich, ale na tym, by świecić dla tych, którzy tego potrzebują.
Opowieść o Świecy to również historia o poświęceniu. W najciemniejszym momencie, kiedy Król Mroku zagraża wszystkim światłom, świeca decyduje się zapłonąć nie dla siebie, lecz dla innych. Płonąc do końca, daje nadzieję i spokój małej, chorej dziewczynce. To, co na początku wydawało się być jedynie skromnym płomieniem, staje się symbolem miłości, która nie zna granic.
Pełna poetyckiego uroku, „O Świecy, która zazdrościła gwiazdom” to historia, która pokazuje, że prawdziwe światło nie zawsze jest tym, które widać na pierwszy rzut oka. Czasem to, co ciche i ukryte, może mieć najwięcej wartości – w sercu i w świecie, który nas otacza.
Mostra libro