¡Acompáñanos a viajar por el mundo de los libros!

Suscríbete para leer el libro completo o lee las primeras páginas gratis.

¡Quiero leer el libro!

All characters reduced

Το τρένο με τις φράουλες - cover

Το τρένο με τις φράουλες

Γιάννης Δενδρινός

Editorial: Dioptra Publishing

0
0
0

Sinopsis

Όλα ξεκίνησαν ή όλα τέλειωσαν σε μια νύχτα. Είκοσι πέντε χρόνια θυσιάστηκαν σε μια παρόρμηση. Μια συνηθισμένη βραδιά στο υπνοδωμάτιο κι έξω μια λασπωμένη βροχή – που, όπως έλεγαν, έφτασε απ' τη Σαχάρα. Εκείνο το βράδυ ξύπνησε η κοιμισμένη τύψη για μια άδεια ζωή χωρίς αγάπη, χωρίς χαρά. Έπειτα έπεσε το ζεστό, υγρό σκοτάδι με την απόλυτη σιωπή ενός θεραπευτηρίου για άτομα με ανάγκη υποστήριξης. Μόνο η καρδιά ξαγρυπνούσε κι αφουγκραζόταν ένα μακρινό τρένο με αρώματα παλιού μαγιάτικου μεσημεριού. Το τρένο με τις φράουλες διέσχιζε πάλι τη ζωή της Μαργαρίτας, φέρνοντας την ανάμνηση μιας ξεθυμασμένης ευτυχίας ζωγραφισμένης με μπογιές. Τον ίδιο καιρό ένας άντρας με απειλητικό παρόν στοίχειωνε τους ύπνους της, μοσχοβολώντας μαύρο πιπέρι. Τότε περίπου ξύπνησαν κι οι ομίχλες, με τα περιστατικά των θανάτων και του έρωτα… Τότε άρχισαν και οι περίπατοι στην αλλοδαπή γενέτειρα…

Disponible desde: 05/10/2022.

Longitud de impresión: 320 páginas.

Narrativa

Otros libros que te pueden interesar

Το μικρό βιβλίο της σοφίας - cover

Το μικρό βιβλίο της σοφίας

Kahlil Gibran

0
0
0

Ο Χαλίλ Γκιμπράν δίνει εδώ και έναν αιώνα νόημα και έμπνευση στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων με το φημισμένο έργο του Ο Προφήτης.
Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώθηκαν ρήσεις του για το πώς να ζει κανείς: οι σκέψεις του για το τι σημαίνει να ζεις σε μια κοινωνία και τι σημαίνει να ζεις μόνος, τι δίνει νόημα στη ζωή, καθώς και οι απόψεις του –συχνά προφητικές– για τους κυβερνώντες, την οργανωμένη θρησκεία, τον πλούτο.
Ογδόντα οκτώ ρήσεις που αιφνιδιάζουν με τη βαθύτητα και την ευαισθησία τους, αλλά και με τη διαχρονικότητά τους. Ένας ποιητικός οδηγός σοφίας και επίγνωσης από έναν δημιουργό που δεν αναγνώριζε καμία αυθεντία μεγαλύτερη από την ανθρώπινη ψυχή.

Αν οι άνθρωποι γελούν μαζί σου, τότε να τους λυπάσαι.
Μα αν εις βάρος τους γελάσεις, ίσως ποτέ να μη συγχωρήσεις τον εαυτό σου.

Αν οι άνθρωποι σε πληγώσουν, τις πληγές σου θα ξεχάσεις.
Μα αν τους πληγώσεις εσύ, πάντοτε θα το θυμάσαι.

Στην πραγματικότητα, το άλλο άτομο είναι ο πιο ευαίσθητος εαυτός σου σε ένα άλλο σώμα.

Το τελευταίο όνειρο - cover

Το τελευταίο όνειρο

Pedro Almodóvar

0
0
0

Ότι ο Almodóvar ήταν μεγάλος συγγραφέας το ήξερα, απλώς έμενε να ανακαλύψω το από πότε. Από την παιδική του ηλικία μέχρι προχθές, η γραφή του μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί σ' ένα εκπληκτικό δάσος. Διαβάζοντας κανείς αυτά τα διηγήματα δεν ξέρει αν μπαίνει στο μυαλό ή την καρδιά του. Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα δώρο. Και μια απολαυστική εισβολή.
Ray Loriga


Το Τελευταίο όνειρο συγκεντρώνει για πρώτη φορά δώδεκα αδημοσίευτες ιστορίες από το προσωπικό αρχείο του Pedro Almodóvar, γραμμένες από τα τέλη της δεκαετίας του ´60 έως σήμερα. Μια δελεαστική ματιά στο μυαλό ενός κορυφαίου δημιουργού και ταυτόχρονα ένα masterclass για το πώς ν' αφηγηθείς μια ιστορία, αυτή η συλλογή αντικατοπτρίζει τις εμμονές του Almodóvar και πολλά από τα θέματα της κινηματογραφικής του δουλειάς, περνώντας από τη σάτιρα μέχρι το gothic και το autofiction: Μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Ιησού και τον Βαραββά. Μια καλτ σκηνοθέτρια που αναζητά αγχολυτικά μια μέρα αργίας. Το διήγημα στο οποίο βασίστηκε η ταινία Κακή εκπαίδευση. Η ομώνυμη ιστορία, «Το τελευταίο όνειρο», ένα συγκινητικό χρονικό του θανάτου της μητέρας του.

Ένα βιβλίο που μοιάζει με «αποσπασματική αυτοβιογραφία, ατελή και κάπως αινιγματική», όπως λέει ο ίδιος ο Almodóvar στην εισαγωγή του. Ένα εγκώμιο της σχέσης ανάμεσα στη ζωή και την τέχνη, τη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, από έναν συγγραφέα που δεν φοβάται να μιλήσει για τις πιο προσωπικές στιγμές του, εξερευνώντας την επιθυμία, τη θνητότητα, τη μοναξιά και την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας.


ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΟΥ PEDRO ALMODÓVAR:

«Η γραφή του Αλμοδόβαρ είναι τόσο δεξιοτεχνική και έξυπνη όσο και οι ταινίες του».
The Times

«Μια προειδοποίηση για όσους αγαπούν τους σκηνοθέτες που γράφουν. Εδώ δεν πρόκειται για Woody Allen ή Werner Herzog, αλλά μάλλον για έναν William Burroughs με πολύ χιούμορ: αυτό είναι ο Πέδρο Αλμοδόβαρ».
Buchkritik - Deutschlandfunk Kultur

«Με την ταπεινότητα και την προσοχή κάποιου που κοιτάζει τα ανθρώπινα πάθη για να τα συνδυάσει στην ανεξιχνίαστη λογική της ζωής, ο Almodóvar επισκέπτεται ολόκληρο το φάσμα των χρωμάτων της ψυχής μας: πόνο, θλίψη, στοργή, νοσταλγία, ευφορία, δυσφορία, την ανεξέλεγκτη παρόρμηση να επικοινωνήσουμε, την απογοήτευση της σιωπής».
Antonio Tabucchi

Όχι πια άνθρωπος - cover

Όχι πια άνθρωπος

Osamu Dazai

0
0
0

Πώς γίνεται ένα κλασικό έργο της ιαπωνικής κουλτούρας να ανάγεται σε θρύλο στον χώρο των manga;
Τι είναι αυτό που καθιστά τούτο το υπέροχο βιβλίο ένα κλασικό ανάγνωσμα, που τους αφορά όλους;

Το Όχι πια άνθρωπος του Osamu Dazai, το δεύτερο μυθιστόρημα του κορυφαίου μεταπολεμικού Ιάπωνα συγγραφέα, είναι η συγκλονιστική και συναρπαστική ιστορία ενός νεαρού άντρα που προσπαθεί να βρει τη θέση του σε έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνει.
Παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αποτυχημένο, ο ήρωας πασχίζει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, ακόμα κι όταν αισθάνεται ανίκανος να κατανοήσει τα ανθρώπινα όντα. Οι προσπάθειες του Γιόζο να συμφιλιωθεί με τον κόσμο γύρω του ξεκινούν από την παιδική του ηλικία και τελικά οδηγούν σε μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας μετά την ενηλικίωσή του. Καταγράφοντας τις περιστασιακές σκληρότητες της ζωής και τις φευγαλέες στιγμές ανθρώπινης σύνδεσης και τρυφερότητας, θα πει:
«Δεν μπορώ καν να διανοηθώ πώς είναι να ζει κάποιος σαν ανθρώπινο ον».
Το Όχι πια άνθρωπος δεν είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο, αλλά ούτε αφήνει την επίγευση μιας απαισιοδοξίας. Είναι ένα μυθιστόρημα βαθιά συγκινητικό, ακόμα και εμψυχωτικό. Το να γνωρίζεις τι σημαίνει απόγνωση και να την υπερνικάς με τα μέσα που διαθέτεις –η φαντασία ήταν το μοναδικό όπλο του Dazai– αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα μοναδικό χάρισμα.
Να συγκρούεσαι με έναν εχθρικό κόσμο ζητώντας επίμονα τη θέση σου σε αυτόν - αυτό εξηγεί τα πάντα για την απήχησή του στους νέους.

Ο φόβος κάποιων ανθρώπων για τα άλλα ανθρώπινα όντα είναι τόσο μακάβριος, ώστε φτάνουν στο σημείο να λαχταρούν να αντικρίσουν με τα ίδια τους τα μάτια τέρατα ή και ακόμα πιο φριχτές οντότητες.

Οι αδύναμοι φοβούνται αυτή καθαυτή την ευτυχία. Θα μπορούσαν να πληγωθούν ακόμα και με το βαμβάκι. Κάποιες φορές πληγώνονται ακόμα και από την ευτυχία.

Από όλους τους ανθρώπους που γνώρισα ποτέ μου, αυτή η δυστυχισμένη, η Τσουνέκο, ήταν ο μοναδικός που αγάπησα πραγματικά.

Το Όχι πια άνθρωπος είναι το αριστούργημά του. Ο Dazai ήταν ένας αριστοκρατικός αλήτης, ένας αυτοχαρακτηριζόμενος παραβάτης, ωστόσο έγραψε με τη μακροθυμία ενός ευαίσθητου γραφιά.
Patti Smith

Γερτρούδη - cover

Γερτρούδη

Herman Hesse

0
0
0

Στα απομνημονεύματά του ο διάσημος συνθέτης Κουν αφηγείται τον άτυχο έρωτά του για την όμορφη, γλυκιά Γερτρούδη. Ο Κουν την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά, αλλά εκείνη θα αγαπήσει και θα παντρευτεί τον καλό του φίλο Χάινριχ, έναν γοητευτικό, παρορμητικό τραγουδιστή της όπερας. Εντελώς αταίριαστοι, η Γερτρούδη και ο Χάινριχ θα δυστυχήσουν μέσα σ' έναν καταστροφικό γάμο. Ωστόσο, ο πόνος του έρωτα γίνεται η έμπνευση για μια όπερα που θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη επιτυχία του Κουν.
Ο νομπελίστας Χέρμαν Έσσε μιλά για τον έρωτα, τη φιλία, την έμπνευση και τη νιτσεϊκή θεωρία για τη γένεση της τέχνης σε ένα μυθιστόρημα πλημμυρισμένο μουσική.



«Η βράβευση του Έσσε […] τιμά ένα ποιητικό επίτευγμα που στο σύνολό του απεικονίζει τον αγώνα ενός ανθρώπου που ακολουθεί την κλήση του με σπάνια πίστη».
Από τη βράβευση του Χέρμαν Έσσε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1946

«Όσο οι άνθρωποι θα παλεύουν ανάμεσα στην ανάγκη να είναι ο εαυτός τους και τη δυσκολία να το πετύχουν αυτό ο Έσσε θα παραμένει ζωντανός — πράγμα που είναι ακόμη καλύτερο, ίσως, από το να είσαι μεγάλος συγγραφέας».
The New Yorker

Το φάντασμα της όπερας - cover

Το φάντασμα της όπερας

Gaston Leroux

0
0
0

Το Φάντασμα της Όπερας υπήρξε στην πραγματικότητα. Δεν ήταν, όπως πίστευαν για καιρό, δημιούργημα της φαντασίας των καλλιτεχνών, δεισιδαιμονία των διευθυντών ή καρπός των ευφάνταστων και ευεπηρέαστων εγκεφάλων των νεαρών χορευτριών, των ταξιθετριών, των υπευθύνων για τα βεστιάρια ή των θυρωρών. Υπήρξε πράγματι, με σάρκα και οστά, παρότι είχε υιοθετήσει την κανονική εμφάνιση ενός πραγματικού φαντάσματος· δηλαδή μιας φασματικής σκιάς. Όταν άρχισα να ερευνώ τα αρχεία της Εθνικής Ακαδημίας Μουσικής, έμεινα έκπληκτος από τις τρομερές συμπτώσεις ανάμεσα στα φαινόμενα που είχαν αποδοθεί στο «φάντασμα» και στην πιο απίστευτη, στην πιο ασύλληπτη τραγωδία που είχε ποτέ συμβεί και είχε συνεπάρει τους κύκλους της υψηλής παρισινής κοινωνίας· λίγο αργότερα συνέλαβα την ιδέα πως αυτή η τραγωδία θα μπορούσε να ερμηνευτεί λογικά μέσα από τα εν λόγω φαινόμενα.

Πυρπόλησέ με - cover

Πυρπόλησέ με

Tahereh Mafi

0
0
0

Το Σημείο Ωμέγα έχει καταστραφεί. Η Τζούλιετ βρίσκεται ακόμα μια φορά στο σκοτάδι, δίχως να ξέρει αν
οι φίλοι της ή ο Άνταμ κατάφεραν να επιβιώσουν. Τίποτα όμως δεν πρόκειται να τη σταματήσει από το να ανατρέψει το καθεστώς της Νέας Διακυβέρνησης.
Θα πρέπει να συνεργαστεί με τον διαβόητο Γουόρνερ, τον όμορφο επικεφαλής του Τομέα 45. Τον άνθρωπο που της φαινόταν αδιανόητο να εμπιστευτεί. Τον άνθρωπο που της έσωσε τη ζωή.
Της υπόσχεται ότι θα τη βοηθήσει να ελέγξει τις δυνάμεις της ώστε να σώσει τον διαλυμένο κόσμο τους… Όμως ο Γουόρνερ δεν θέλει μόνο αυτό από εκείνη.