Maison d'édition: AKAKIA Publications
Ο Α΄ Τόμος των Απάντων του Μπαλασίου Ιερέως με ανέκδοτες μουσικές συνθέσεις του, εξηγημένες στη Νέα Γραφή από τον Χουρμούζιο Χαρτοφύλακα, μέσα από τους κώδικες της ΕΒΕ.
Ο πρώτος τόμος της σειράς Ιστορία της Τέχνης του Élie Faure μας οδηγεί σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στις πηγές της ανθρώπινης φαντασίας. Το βιβλίο αυτό αφηγείται τη γέννηση του ανθρώπινου βλέμματος — από τα παλαιολιθικά σπήλαια έως τους κολοσσούς της Αιγύπτου, από τους φτερωτούς ταύρους της Ασσυρίας έως τους ελληνικούς ναούς λουσμένους στο φως και, τέλος, στη Ρώμη — τη μεγαλοφυΐα της πέτρας και των δρόμων. Ως ποιητής-αφηγητής και οραματιστής ιστορικός, ο Faure αποκαλύπτει ότι τα έργα τέχνης δεν είναι ποτέ απλώς διακοσμητικά, αλλά ζωντανά συστήματα δυνάμεων, όπου το σχήμα ενώνεται με τη λειτουργία και η ιδέα γίνεται σώμα — η τέχνη ως κοινή γλώσσα, αναπνοή των λαών και μνήμη του κόσμου. Ο αναγνώστης διασχίζει σπήλαια γεμάτα βίσονες, πυλώνες καμένους από τον ήλιο, ζωφόρους όπου παρελαύνουν τα Παναθήναια και ρωμαϊκές αρένες όπου η αρχιτεκτονική γίνεται καθαρή βούληση — κάθε σελίδα είναι μια σκηνή, κάθε πολιτισμός μια ανάσα. Αυτό το βιβλίο/ηχητικό βιβλίο προσφέρει ένα αισθητήριο και πνευματικό κλειδί για να “δει” κανείς καλύτερα: να κατανοήσει, να αγαπήσει, να συγκρίνει· να αισθανθεί τις μυστικές αντιστοιχίες ανάμεσα στην επιστήμη, την ηθική και την ομορφιά — ως εκείνη την ελληνική στιγμή όπου ο άνθρωπος φαίνεται να συμφιλιώνει τη φύση με το πνεύμα. Ένα καθαρό και λυρικό έπος που κόβει την ανάσα και προκαλεί την ακαταμάχητη επιθυμία να ακούσεις τη συνέχεια.Voir livre
Σε αυτόν τον συναρπαστικό τόμο, ο Élie Faure εξερευνά τη μεσαιωνική τέχνη ως μια έκρηξη πνευματικής και αισθησιακής ζωής, γεννημένη από τη σύγκρουση μεταξύ ηθικών θρησκειών και ανθρώπινων ενστίκτων. Από τον ινδικό πανθεϊσμό έως τους ναούς των Χμερ, από την κινεζική γαλήνη έως τη ιαπωνική δυναμικότητα, περνώντας από τα βυζαντινά μωσαϊκά, τα ισλαμικά αραβουργήματα και τους γοτθικούς γαλλικούς καθεδρικούς, ο Faure αποκαλύπτει πώς η τέχνη ξεπέρασε τα δόγματα και τα δεινά για να υμνήσει την παγκόσμια αρμονία. Συνδυάζει ιστορία, φιλοσοφία και ποίηση, αναλύοντας γλυπτά, αρχιτεκτονική και ζωγραφική ως ύμνους προς την περίπλοκη ελευθερία των λαών. Από τα πέτρινα δάση της Ινδίας έως τους ηχηρούς θόλους της Αμιέν, αποκαλύπτεται ένα παγκόσμιο πανόραμα όπου η τέχνη αμφισβητεί τον θάνατο και γονιμοποιεί το μέλλον. Ένα λόγιο και μεθυστικό ταξίδι, ιδανικό για λάτρεις της τέχνης, της ιστορίας και της πνευματικότητας. Ακούστε το και νιώστε τον παλμό της μεσαιωνικής ψυχής!Voir livre
Ο Β΄ Τόμος των Απάντων περιλαμβάνει τις εξής συνθέσεις: «Όσοι εις Χριστόν» και «Δύναμις» εις ήχον πλ. Α΄, «Τον Σταυρόν Σου Προσκυνούμεν και «Δύναμις» εις ήχον Β΄, Αργά Αλληλουϊάρια του Αποστόλου κατ΄ ήχον, Χερουβικά μετά κρατημάτων κατ΄ ήχον, «Του Δείπνου Σου του Μυστικού» τη Μ. Πέμπτη, «Σιγησάτω πάσα σαρξ» το Μ. Σάββατο, «Νυν αι δυνάμεις των Θ. Λειτουργιών των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, Αργά Κοινωνικά μετά Κρατημάτων των Κυριακών κατ΄ ήχον, Αργά Κοινωνικά της Εβδομάδος, Αργά Κοινωνικά του Ενιαυτού, Αντί Κοινωνικού στις Θ. Λειτουργίες των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων. Η έκδοση προλογίζεται από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο και από τον Διδάκτορα Βυζαντινής Μουσικολογίας και Αναπληρωτή Καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου, κ. Ιωάννη Αρβανίτη. Περιλαμβάνεται πρόλογος του εκδότου με μουσικολογικά σχόλια.Voir livre
Τι είναι το «θέατρο του πραγματικού»; Γιατί ως τάση δυναμώνει σε περιόδους κρίσης; Ποιες οι επιστημολογικές και μεθοδολογικές συγγένειές του με πεδία όπως η δημοσιογραφία και οι κοινωνικές επιστήμες; Και τι ακριβώς συμβαίνει όταν ρευστοποιούνται τα οντολογικά όρια σκηνής και αληθινού κόσμου; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα πραγματεύεται το παρόν βιβλίο, προσεγγίζοντας τα διακυβεύματα και τις ποικίλες όψεις ενός σύγχρονου θεατρικού είδους, που επιχειρεί να συνομιλήσει άμεσα και δραστικά με ζέοντα ζητήματα της εποχής του. Νέο θέατρο-ντοκουμέντο και θέατρο-ντοκιμαντέρ, θέατρο verbatim και θέατρο μαρτυρίας, ειδικού τύπου ηχοκεντρικές φόρμες, εθνοδράματα αλλά και έργα δικαστηριακής δομής συνιστούν εκδοχές της ίδιας πολυδιάστατης μεγα-κατηγορίας: όλες διερευνούν γεγονότα και συγκρουσιακές καταστάσεις των καιρών και όλες ενσωματώνουν αυτούσια «υλικά» και τεκμήρια της πραγματικότητας, σε μια δημιουργική μείξη πληροφόρησης και αισθητικής. Εξετάζοντας ένα πλούσιο δείγμα παραστάσεων τεκμηρίωσης Ελλήνων και ξένων δημιουργών, η συγγραφέας ανασύρει τα ειδολογικά γνωρίσματα, τον θεμελιώδη ερευνητικό χαρακτήρα τους και τον ξεχωριστό πολιτισμικό ρόλο τους, με στόχο να εμβαθύνει σε όσα ενδιαφέροντα συμβαίνουν όταν η πραγματικότητα και το παρόν εισβάλλουν κυριολεκτικά στη σκηνή. Μέσα από τα επτά κεφάλαια του βιβλίου, συγκροτείται εντέλει ένα λειτουργικό θεωρητικό πλαίσιο-οδηγός για την επιστημονική προσέγγιση του είδους, αναδεικνύεται το εύρος και η πολύπλοκη προβληματική του, προτείνονται ορολογίες, τυπολογίες και ταξινομήσεις, ενώ παράλληλα σκιαγραφούνται βασικές όψεις της παγκόσμιας, αναδυόμενης ιστορίας του, από το τέλος του 20ού και κατά τις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα.Voir livre
Τα "Φαντάσματα του θεάτρου" αποτελούν τον τρίτο τόμο των Σκηνών της θεωρίας. Ενώ οι δύο πρώτοι τόμοι πραγματεύονται γενικά θέματα της θεωρίας και της φιλοσοφίας του θεάτρου, εδώ το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως σε πιο συγκεκριμένες θεματικές περιοχές: η πρόσληψη του αρχαίου ελληνικού μύθου, ο Καστοριάδης και η αττική τραγωδία, η πιραντελλική σκέψη, η ηθική των καταστάσεων στον Sartre, η μορφή του φαντάσματος στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία, οι μνημονικοί τόποι και οι ετεροτοπίες, η έμφυλη ετερότητα και οι φεμινιστικές θεωρίες. Το φάντασμα του θεάτρου, το φάντασμα για το θέατρο μπορεί να είναι και η φιλοσοφία, καθώς το στοιχειώνει εξαρχής, πολύ πριν από την αποπομπή των ποιητών από την πλατωνική πολιτεία.Voir livre
Πέρασαν τέσσερις και πλέον δεκαετίες από τότε που γνωρίσαμε στη χώρα μας το κλασικό ιαπωνικό θέατρο Νō, σε αθηναϊκή παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Στη μνήμη μου παρέμειναν οι ξαφνιασμένες φυσιογνωμίες των σχετικά λίγων θεατών που την είχαν παρακολουθήσει. Σήμερα ξέρω πως ήταν μια από τις ωραιότερες και αρτιότερες παραστάσεις του είδους της, που είχαμε την ευκαιρία να δούμε. Τότε όμως, απροετοίμαστοι οι περισσότεροι και ιδιαίτερα οι πολύ νέοι που είχαμε σπεύσει εκεί, προσπαθούσαμε να συμφιλιώσουμε τους παράξενους μουσικούς ήχους και τις σχεδόν ακίνητες σιλουέτες με τις βαρύτιμες ενδυμασίες τους, με τα λευκά μαρμάρινα σκαλιά του οικείου μας θεάτρου που είχε συνοδέψει, ως τότε την ευρωπαϊκή παιδεία μας... [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα της συγγραφέως)Voir livre
