Altri libri che potrebbero interessarti

• 

  Depeche mode

  Serhiy Zhadan

  • 0
  • 0
  • 0

  Ένα χάος επικρατεί στη μετακομουνιστική Ουκρανία του 1993. Ληθαργικοί σοβιετικοί βετεράνοι του πολέμου και νεόπλουτοι επιχειρηματίες ακούν έναν Αμερικανό ιεροκήρυκα, από αυτούς που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στη μετασοβιετική επικράτεια. Στο Χάρκοβο, το αρχηγείο της κομουνιστικής νεολαίας έχει μετατραπεί σε διαφημιστική εταιρεία, ενώ ένας ραδιοφωνικός σταθμός βάζει τη δυτική μουσική, με πρώτους και καλύτερους τους Depeche Mode, στα σπίτια των απλών ανθρώπων. Μέσα σε αυτή την τρέλα, τρεις φίλοι, ένας αντισημίτης Εβραίος, ένας άτυχος επιχειρηματίας και ο άνεργος δεκαεννιάχρονος αφηγητής ψάχνουν παντού έναν παλιό φίλο τους για να του πουν ότι ο πατριός του αυτοκτόνησε. Οι ήρωες θα έρθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητά τους, υποφέροντας από τον πυρετό της επιβίω­σης, καθώς μπλέκονται σε μια γκροτέσκα περιπέτεια, που ισορροπεί ανάμεσα στην τραγωδία και στη φάρσα.
  
  
  Υπόψη του εργαζόμενου:
  Πώς μπορείς να κατασκευάσεις μία βόμβα στο σπίτι χωρίς να σε αντιληφθεί το αντιλαϊκό καθεστώς.
  Σύντροφε!
  Για την κατασκευή της βόμβας θα πρέπει να συγκεντρώσεις τα συστατικά της. Τα συστατικά που είναι απαραίτητα για την κατασκευή της βόμβας μπορείς και πρέπει να τα αγοράσεις σε εμπορικά καταστήματα με είδη της λαϊκής οικονομίας ή να τα απαλλοτριώσεις από το αντιλαϊκό καθεστώς, χωρίς να τραβήξεις την προσοχή του. Θα χρειαστείς:
  1. Χαρτί (μπορείς να το βρεις στα σημεία παράδοσης παλιών χαρτιών, στα ξυλουργικά εργοστάσια ή να το φτιάξεις μόνος σου· (βλέπε την επόμενη μπροσούρα της σειράς «Η βιβλιοθήκη του εργαζόμενου»).
  2. Καρφιά (είναι κάτι μεγάλα μεταλλικά πράγματα).
  3. Χοντρό καλώδιο (χοντρό, σύντροφε!).
  4. Κόλλα (σύντροφε! χρησιμοποίησε την κόλλα σου προς όφελος!).
  5. Γερές κλωστές (!).
  6. Νιτρικό κάλιο (παραγωγή, εμπορικά καταστήματα ειδών λαϊκής οικονομίας, αντιλαϊκό καθεστώς).
  7. Φιτίλι (;).
  8. Μαγνήσιο (αντιλαϊκό καθεστώς, μόνο αντιλαϊκό καθεστώς).
  9. Κάλυκας διαμετρήματος 12 (ελπίζουμε να έχεις).
  10. Λάστιχο (απλώς λάστιχο).

  Mostra libro

• 

  Το ψυχόμετρο

  Ρέα Βιτάλη

  • 0
  • 0
  • 0

  Κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Πουλάκι μου, με συντρέχω. Οι χημειοθεραπείες γαμάνε. Κοίτα εσένα, μωρέ. Μόνο εσένα κοίτα. Τα νεφρά μου, τα πνευμόνια μου, η καρδιά μου που αγκομαχάει. Να ήταν κι η ψυχή ένα όργανο! Να το βλέπουμε, να το ανατέμνουν ανατόμοι, να το πιάνουμε στα χέρια μας, πώς να το πω; Χαζά το λέω; Να το εκλαμβάνουμε ως άρρωστο όταν αρρωσταίνει, όπως όλα τα όργανα. Ένα σήμα πόνου συναγερμός! Να λέμε «Πονάει η ψυχή μου» και οι δίπλα να κινητοποιούνται. «Δείξε μου πού ακριβώς πονάς;» να ρωτούν κι εμείς να δείχνουμε. «Πρέπει να το δεις αμέσως. Μην το αφήνεις», να σε τρομάζουν. «Σπεύσε για εξετάσεις». Να προτείνουν ένα φάρμακο που πήρε και ένας φίλος τους, να πιέζουν να δεις γιατρό. Κι άλλο γιατρό, κι άλλο γιατρό. «Να πάρεις κι άλλη γνώμη», να σπρώχνουν με γουρλωμένα μάτια. Να σε ρωτάνε ανήσυχοι «Πόσο, δηλαδή, έχεις;». Να ξέρεις ότι ξέφυγε η τιμή σου από το επιτρεπτό όριο, όπως για τη χοληστερίνη, για την πίεση, για το ζάχαρο. Να υπήρχε ψυχόμετρο! Αυτό! Ναι! Να υπήρχε ψυχόμετρο.
  
  Τρεις γυναίκες σπάνε τη σιωπή τους. Τη σιωπή ενός βαλτωμένου γάμου με ένα «καλό παιδί». Την οικογενειακή συνωμοσία σιωπής μιας σεξουαλικής κακοποίησης. Τη σιωπή μιας αμίλητης περιόδου κατάθλιψης. Τρεις ιστορίες που μου κατέθεσαν σ' εκείνες τις αίθουσες των μείον των νοσοκομείων, σ' εκείνα τα θηριώδη μηχανήματα. «Κρατήστε την αναπνοή σας... Μην αναπνέετε... Τώρα αναπνέετε». Ναι! «Τώρα αναπνέετε!» Ανέπνευσαν. Έτσι το ένιωσα... Αχ και να υπήρχε ψυχόμετρο!...
  
  Η συγγραφέας μιλάει με τρεις συν-αδελφές της σπάζοντας τη σιωπή τους. Τη σιωπή ενός βαλτωμένου γάμου με ένα «καλό παιδί». Την οικογενειακή συνωμοσία σιωπής μιας σεξουαλικής κακοποίησης. Τη σιωπή μιας αμίλητης περιόδου κατάθλιψης. Μας μιλάει, εντέλει, για το πόσο συνδέεται η νόσος με την ψυχή και πως όλα θα ήταν αλλιώς αν μετρούσαν τον πόνο της ψυχής ως επείγον περιστατικό οργάνου του σώματος...

  Mostra libro

• 

  Στο ακρογιάλι της ουτοπίας

  Αλκυόνη Παπαδάκη

  • 0
  • 0
  • 0

  Έχω γνωρίσει στη ζωή μου αρκετούς ανθρώπους που έψαχναν απεγνωσμένα την ελευθερία της ψυχής τους. Πέρασαν βουνά, θάλασσες και ποτάμια, μοναχικοί καβαλάρηδες πάντα, εραστές μιας χίμαιρας που την είχαν βαφτίσει ελευθερία.
  Αυτού του είδους οι άνθρωποι μοιάζει να ψάχνουν τελικά για την παγίδα τους.
  Μοιάζει να ψάχνουν κάπου να αιχμαλωτιστούν.
  Κάπου να χαρίσουν, κάπου να πετάξουν την ελευθερία που ήδη κουβαλάνε μέσα τους, χωρίς οι ίδιοι να το ξέρουν.
  Μερικοί μπαίνουν σε ναρκοπέδια και χάνονται.
  Άλλοι βρίσκουν τη μεγάλη παγίδα και παγιδεύονται.
  Ολότελα. Για πάντα.
  Μόνο που δεν παραδέχονται ποτέ πως εκεί που έφτασαν είναι παγίδα.
  Της δίνουν απλώς μια άλλη ονομασία.
  Χρέος, ας πούμε. Θυσία. Αποστολή.
  Έτσι, για να μπορούνε, άμα λάχει, να φοράνε το καπελάκι τους στραβά.

  Mostra libro

• 

  Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12

  Όλγα Τσαμούταλη

  • 0
  • 0
  • 0

  «… Δύσκολο πράμα να είσαι γυναίκα. Κι αν τα σπλάχνα σας αθέλητα καρπίσουν, μη βγάλετε άχνα σε παπά. Με την καρδιά και το μυαλό σας κουβεντιάστε το. Και μη θαρρείτε πως θα κάνετε φονικό και θα πάτε στην Κόλαση, αν κρίνετε πως άλλη λύση δεν υπάρχει. Αγγελοποιοί είμαστε να λέτε. Στέλνουμε αγγελούδια στον Παράδεισο για να μη ζήσουν στην Κόλαση αυτού του κόσμου».
  Έτσι έγραφε το τεφτέρι της Παγώνας, της νεκρής μαμής του Παράδεισου, του χωριού όπου μεγάλωσε η Ανθή, η κόρη του πανούργου παπα-Δρόσου τη δεκαετία του '60. Από αυτό το κειμήλιο και από τη Λούλα την πόρνη γύρεψε απελπισμένα βοήθεια για να σωθεί από το δίλημμα στο οποίο βρέθηκε άθελά της εγκλωβισμένη.
  H ηρωίδα θα βρει αναπάντεχα την άκρη στη μονή της Αγίας Λεχούσας χάρη στις γνώσεις της μοναχής Υακίνθης και στην αυτοθυσία του δάσκαλου Στρατή Κλωναρίδη. Έκτοτε μάχεται στο υπόγειο της οδού Ήρας 12 για το δικαίωμα των γυναικών να ορίζουν την καρδιά και το σώμα τους.
  
  Μόνο που ως τα στερνά της τη βασανίζει η αρχέγονη αμφιβολία αν είναι φόνισσα ή... αγγελοποιός,  αν η αυτοδιάθεση και η ελευθερία είναι αμαρτία ή δικαίωμα.
  
  Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η γυναίκα είναι το κόμμα, η τελεία και το θαυμαστικό σε κάθε νόημα της ζωής.
  
  Η γυναίκα δεν είναι απλώς το συμπλήρωμα στη ζωή του άντρα, κάτι σαν το παράρτημα σ' ένα κείμενο. Είναι το κόμμα, η τελεία και το θαυμαστικό στη δημιουργία του Παντοδύναμου. Κι αν μπει σε λάθος θέση, χάνεται και το νόημα αυτού του κόσμου.
  
  
  ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Τι συμβαίνει στο υπόγειο της οδού Ήρας 12; Μια ιστορία καθηλωτική και ανατριχιαστικά επίκαιρη μέχρι και σήμερα.

  Mostra libro

• 

  Συμβίωση - Ο δολοφόνος μπορεί να...

  Guy Morpuss

  • 0
  • 0
  • 0

  Η αύξηση του πληθυσμού στη Γη επιτέλους έχει τεθεί υπό έλεγχο. Μόλις κάποιος κλείσει τα 17, πρέπει να επιλέξει πώς θα ζήσει στη συνέχεια. Και πότε θα πεθάνει. Ως ανδροειδές έχεις διάρκεια ζωής 80 χρόνια. Ως εργάτης ακολουθείς τη φυσική πορεία χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Ως ηδονιστής έχεις απεριόριστα χρήματα και ελεύθερο χρόνο, αλλά πεθαίνεις στα 42. Τέλος, υπάρχει η επιλογή να συμμετάσχεις σε ένα κοινοβιακό σώμα, σε μια κοινότητα, όπου είσαι λειτουργικός λίγες ώρες την ημέρα, αλλά ζεις ως τα 142.
  Ο Άλεξ, η Κέιτ, η Σιέρα, ο Μπεν και ο Μάικ αποτελούν μια κοινότητα. Έχουν περάσει ήδη 25 χρόνια μαζί, με διαφωνίες, συμβιβασμούς και συμμαχίες που αλλάζουν και ανασχηματίζονται. Ταξιδεύουν σε ένα Πάρκο Θανάτου όπου συμμετέχουν σε παιχνίδια στοιχηματίζοντας χρόνια ζωής σαν να ήταν χρήματα. Στόχος τους είναι να κερδίσουν χρόνο ώστε να αναβαθμίσουν το επόμενο σώμα-ξενιστή. Όταν όμως η Κέιτ αποδέχεται μια επικίνδυνη πρόταση, ένα άτομο της κοινότητας εξαφανίζεται.
  Κάποιος προσπαθεί να σκοτώσει μέλη της κοινότητας. Είναι ένας από αυτούς; Ή κάποιος άλλος που παίζει ένα θανάσιμο παιχνίδι; Ούτως ή άλλως είναι αρκετά δύσκολο να πιάσεις έναν δολοφόνο – αλλά γίνεται σχεδόν αδύνατον όταν πιθανόν μοιράζεσαι το ίδιο σώμα μαζί του…
  
  KEIMENO ΣΤΟ ΑΦΤΙ
  Αυτό το εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ –και καταπληκτικό ντεμπούτο συγγραφέα– συνδυάζει το κλασικό έγκλημα με την επιστημονική φαντασία.
  
  Μια ιστορία μυστηρίου με εκπληκτικές ανατροπές σε ένα περιβάλλον επιστημονικής φαντασίας. Σε ένα μέλλον με υπερπληθυσμό η διάρκεια ζωής των ανθρώπων ελέγχεται με διάφορους τρόπους ώστε να εξασφαλίζεται η πιο δίκαιη κατανομή των λιγοστών πόρων της Γης. Μία επιλογή είναι πέντε άτομα να μοιράζονται το ίδιο σώμα και καθένα από αυτά να ελέγχει το σώμα συγκεκριμένες ώρες την ημέρα. Ωστόσο, οι λεγόμενες κοινότητες δεν λειτουργούν πάντα αρμονικά. Ακριβώς αυτό συμβαίνει με την κοινότητα της οποίας τα μέλη διηγούνται εναλλάξ την ιστορία: Οι μεταξύ τους σχέσεις γίνονται ιδιαίτερα δυσλειτουργικές όταν ένα μέλος, η Κέιτ, αποδέχεται μια πρόταση που φαίνεται πολύ καλή για να είναι αληθινή.

  Mostra libro

• 

  Μην ξεχνάς να με θυμάσαι

  Colleen Hoover

  • 0
  • 0
  • 0

  ΠΟΤΕ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ…
  ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ…
  ΑΠΛΩΣ ΘΥΜΗΣΟΥ…
  Η Τσάρλι Γουίνγουντ και ο Σάιλας Νας ήταν κολλητοί από όταν θυμούνταν τους εαυτούς τους. Στην εφηβεία ερωτεύτηκαν. Και ξαφνικά ένα πρωινό έγιναν δύο άγνωστοι;
  Το πρώτο τους φιλί, ο πρώτος τους καβγάς, η στιγμή που κοιτάχτηκαν στα μάτια με έρωτα… Όλες οι αναμνήσεις τους σκορπίστηκαν στον αέρα. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
  Τώρα η Τσάρλι και ο Σάιλας πρέπει να δουλέψουν μαζί για να αποκαλύψουν την αλήθεια για το τι τους συνέβη και γιατί. Αλλά όσο περισσότερα μαθαίνουν για το ζευγάρι που ήταν κάποτε, όλο και περισσότερα ερωτήματα προκύπτουν για το πώς βρέθηκαν εκεί.
  Το να ξεχνάς είναι τρομακτικό, αλλά μερικές φορές είναι πιο τρομακτικό να θυμάσαι.

  Mostra libro